Κάρτα του Πολίτη: Τι λέει ο Έλληνας Πρωθυπουργός και τι λέει ο Άγγλος Αναπληρωτής Πρωθυπουργός

Η... Αγία Τρόικα εύχεται σε όλους του Έλληνες Καλό Πάσχα...!

ΥΓ: Και μην το παρακάνετε με το κρέας.
Προτιμήστε γιαούρτι. Eίναι πιο υγιεινό και κάνει καλό και στα νεύρα*.

*Αρκεί να πιάσει στόχο.

 Πηγή: http://antistachef.wordpress.com/

Η μουσική παράσταση SEYIR στο Πάνορμο

Η Πολιτιστική Εταιρεία Πανόρμου 'Επιμενίδης' έχει την τιμή να σας προσκαλέσει στη μουσική παράσταση «SEYIR» το Σάββατο 30 Απρ. 2011 και ώρα 8 μμ στο Χαρουπόμυλο Πανόρμου.
Παίζουν: Ross Daly - λύρα - τάρχου,Yurdal Tokcan - ούτι, Göksel Baktagir - κανονάκι, Zohar Fresco - κρουστά και Κέλυ Θωμά - λύρα.
www.panormo.com 

Η «αναδιάρθρωση του ... Λαζάρου»

Άρχισε η εβδομάδα του Μεγάλου Πένθους, το οποίο ωστόσο εμείς ζούμε εδώ και καιρό, αδυνατώντας πλέον να ξεχωρίσουμε τα πένθη μεταξύ τους.

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται κι αυτή τη φορά είμαστε παρόντες... Ο κόσμος δεν ξέρει τι να πιστέψει και πού να στραφεί. Ως εκ θαύματος, οι μισθοί συρρικνώνονται, χρήματα και όνειρα γίνονται άπιαστα...Οι μίζες διπλασιάζονται και η ανεξαρτησία ανθρώπων και χωρών εξαφανίζεται. Αγώνες και διεκδικήσεις καταρρέουν, κεκτημένα δεκαετιών χάνονται, έννοιες και ιδεολογίες νοθεύονται και τελικά καταργούνται...

Λίγοι από τους κλέφτες που τελικά σταυρώθηκαν, καθώς πνέουν τα λοίσθια, βλαστημούν την ώρα και τη στιγμή που δεν κράτησαν επαρκή στοιχεία, ώστε να παραγραφεί και το δικό τους αδίκημα, και προσδοκούν στην επόμενη ζωή να φερθούν εξυπνότερα...

Οι άλλοι, οι κάθε λογής γραμματείς, φαρισαίοι και λωποδύτες, είναι στο απυρόβλητο και όπως φαίνεται θα παραμείνουν εκεί ευτυχείς και γαλήνιοι να μετράνε τα αργύρια από τα άνομα κέρδη τους.

Αυτοί που τους σιγοντάρουν νίπτουν τας χείρας τους ότι δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα για τη μαύρη μας κατάντια. Έκπληκτοι, ισχυρίζονται ότι μόλις πρόσφατα κατάλαβαν τι ακριβώς έχει συμβεί, αλλά δεν προλαβαίνουν να κάνουν το παραμικρό και δεν φέρουν καμία ευθύνη.

Οι πολίτες, απηυδησμένοι, αναρωτιούνται αν θα επαναπροσδιορισθεί ο όρος: «Άγια Πάθη» κι αν η τρόικα θα επιτρέψει φέτος την Ανάσταση ή τη θεωρεί ασύμφορη κι επικίνδυνη λόγω συνειρμών. Όλα τα άλλα, όπως το πού θα τσουγκρίσουν οι πολιτικοί αρχηγοί, ποια μέρα θα μαλλιοτραβηχτούν και θα παίξουν ξύλο οι πιστοί διαφόρων δογμάτων στον Πανάγιο Τάφο, αν βγήκε λαμπάδα με ταμπελίτσα ότι ξεπουλάμε, τους αφήνουν παγερά αδιάφορους.

Όσο για τον Λάζαρο, που τρόμαξε από το σύντομο πέρασμά του στον Άδη, είναι αμφίβολο αν μια θαυματουργή επιστροφή στη σημερινή πραγματικότητα θα του επιφύλασσε λιγότερο τρόμο.

Αν βίωνε το σταδιακό θάνατο μιας κοινωνίας μέσα από τις βασανιστικές δόσεις στέρησης του επιούσιου και περιστολής δαπανών, που κάθε τρίμηνο αποδεικνύονται ανεπαρκείς. Και όσο αυξάνονται οι δόσεις, απομακρύνεται η Σωτηρία.

Τελικά, πόσο εύκολο είναι να αναδιαρθρωθεί, να μειωθεί και να εξαφανισθεί κάποιος «εν ειρήνη»;

Στέλνουν ορκωτούς εκτιμητές να ασχοληθούν με την αποτίμηση ..για το ξεπούλημα του αεροδρομίου.. Ν.Καζαντζάκης

Σήμερα  -λίγες μέρες μετά- το πρωτοσέλιδο της εφημερίδα «ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ» http://www.mesogios.gr/

έρχεται δυστυχώς να μας επιβεβαιώσει αφού με τίτλο ΠΩΛΕΙΤΑΙ το αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» αναφέρει ότι  μπαίνουν στην τελική ευθεία όπως φαίνεται, από την κυβέρνηση, οι διαδικασίες, για την «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας». Πιστή στις υποσχέσεις που έχει δώσει στην τρόικα, η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας προσπαθεί να ολοκληρώσει έως τον Ιούνιο τη διαδικασία της απογραφής προκειμένου στη συνέχεια να προχωρήσει στους πλειστηριασμούς για την εξεύρεση των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2013. Η εφημερίδα αναφέρει  ότι σε αυτό το πλαίσιο, έρχονται στο Ηράκλειο εντός της εβδομάδος -πιθανότατα και σήμερα-ορκωτοί εκτιμητές προκειμένου να ασχοληθούν με την αποτίμηση του διεθνούς αεροδρομίου «Νίκος Καζαντζάκης», το οποίο εντάσσεται στο πακέτο των 7 δισ.

  Παράλληλα, όμως προχωρούν και οι διαδικασίες, για τα υπόλοιπα  τα οποία βρίσκονται στην Κρήτη, όπως το λιμάνι του Ηρακλείου και η πρώην αμερικανική Βάση Γουρνών.

Η Καθημερινή προσφέρει το Debtocracy!

Κάνοντας μια αναπάντεχη κίνηση που ταράζει ακόμα περισσότερο τα ήδη ταραγμένα νερά στο χώρο του ελληνικού Τύπου, η «Καθημερινή» της Κυριακής του Πάσχα –που θα κυκλοφορήσει το Μεγάλο Σάββατο- αποφάσισε να προσφέρει στους αναγνώστες της το πολύκροτο ντοκιμαντέρ «Debtocracy».

Η κίνηση της «Καθημερινής» να προσφέρει στους αναγνώστες της το «Debtocracy» έχει εξοργίσει τους υπόλοιπους εκδότες, οι οποίοι σκοπεύουν να απαντήσουν με τα άπαντα του Νίκου Παπάζογλου, ενώ σκέφτονται σοβαρά να δολοφονήσουν αύριο τον Διονύση Σαββόπουλο, για να βάλουν προσφορά την Κυριακή και τα δικά του CD.
Εν τω μεταξύ, η δωρεάν διάθεση του «Debtocracy» με την «Καθημερινή» αναμένεται να προκαλέσει σοκ στους παραδοσιακούς αναγνώστες της εφημερίδας, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι υπέργηροι και δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πως η Ελένη Βλάχου τα έχει τινάξει.
Ήδη, υπάρχουν παράπονα από υπερήλικες αναγνώστες της εφημερίδας, οι οποίοι πήραν τα CD του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη, τα άκουσαν, έφριξαν και διαμαρτυρήθηκαν έντονα επειδή η «Καθημερινή» βάζει προσφορά αυτούς τους ροκάδες.
Για να περάσει πιο εύκολα το «Debtocracy» στο παραδοσιακό κοινό της εφημερίδας, η «Καθημερινή» ζήτησε από τους δημιουργούς του «Debtocracy» να αντικαταστήσουν τη μουσική του Γιάννη Αγγελάκα με τραγούδια του Νίκου Γούναρη, της Σοφίας Βέμπο και του Αττίκ.
Οι περιπτεράδες έχουν πάρει εντολή, μόλις βλέπουν κάνα γεροσάψαλο να του δίνουν την έκδοση της «Καθημερινής» με το πειραγμένο «Debtocracy», ενώ όταν βλέπουν τίποτα μαλλιάδες αναρχικούς με τατουάζ και σκουλαρίκια θα τους δίνουν το κανονικό.
Οι υπεύθυνοι της «Καθημερινής» αποφάσισαν να προσφέρουν το «Debtocracy», ώστε να έρθουν πιο κοντά στα νεανικά κοινά και να ανεβάσουν την πεσμένη κυκλοφορία της εφημερίδας.
Παράλληλα, ο ΣΚΑΙ θα μεταδώσει το «Debtocracy» το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής μετά την περιφορά του Επιταφίου.
Μετά την προβολή του «Debtocracy» από την τηλεόραση του ΣΚΑΙ, θα ακολουθήσει μεταμεσονύχτια δενδροφύτευση στον Κοκκιναρά της Πεντέλης.
Το σκάψιμο θα γίνει με ειδικές αξίνες που έχουν σιγαστήρα, ώστε να μην ξυπνήσουν τα βατράχια.
Όπως όλα δείχνουν, η «Καθημερινή» το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα θα έχει πουλήσει –εξαιτίας της προσφοράς του «Debtocracy»- περισσότερα από 500 χιλιάδες φύλλα.
Αν αυτή η πρόβλεψη επαληθευθεί, ο Γιάννης Αλαφούζος έχει υποσχεθεί πως θα συμμετάσχει στο «Dancing with the Stars» με παρτενέρ τη μεγάλη κυρία της ελληνικής δημοσιογραφίας, την Ελένη Μπίστικα.
Ο κ. Αλαφούζος και η κυρία Μπίστικα θα χορέψουν Fox Trot και Paso Doble.
(Ας εκμεταλλευτούμε την γενναία κίνηση των εκδοτών της «Καθημερινής» να προσφέρουν δωρεάν το «Debtocracy», για να πιέσουμε περισσότερο για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το ελληνικό δημόσιο χρέος. Λαός και εφοπλιστές ενωμένοι μπορούμε να τα καταφέρουμε.)
Έκκληση για σχηματισμό Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου επί του ελληνικού δημοσίου χρέους. Υπογράψτε κι εσείς!

Το ερωτηματικό της αναδιάρθρωσης

Σε τεράστιο ερωτηματικό έχει εξελιχθεί το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους καθώς παρά τις εκατέρωθεν διαψεύσεις τα σενάρια δεν παύουν. Πλήθος δημοσιευμάτων διεθνώς αναφέρονται εκ νέου σήμερα στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, σοβαρό θεωρεί μερίδα της γερμανικής κυβέρνησης το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους έως το καλοκαίρι. Το πρακτορείο επικαλείται αξιωματούχο του κυβερνητικού συνασπισμού της χώρας. Την ίδια ώρα, αυξάνονται τα σενάρια που θέλουν τη Γερμανία και χώρες της βόρειας Ευρώπης θα προτιμήσουν μια λύση «εθελοντικής αναδιάρθρωσης». Στο μεταξύ, σε νέο ρεκόρ – στο 13,91% - αυξήθηκε η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου, ενώ το spread των ελληνικών δεκαετών ομολόγων ανήλθε στο 1.109 μονάδες βάσης.

Eξαιρετικά υψηλή θεωρεί την πιθανότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους έως το καλοκαίρι μερίδα της γερμανικής κυβέρνησης, σύμφωνα με συγκλίνουσες κυβερνητικές πηγές στο Βερολίνο. Όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο αξιωματούχο του κυβερνητικού συνασπισμού, σημαντικοί παράγοντες στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι η Ελλάδα δεν θα βγάλει το καλοκαίρι χωρίς αναδιάρθρωση. Αυτό δεν σημαίνει ότι η γερμανική κυβέρνηση επιθυμεί αυτήν την έκβαση, σύμφωνα με τους αξιωματούχους, αλλά ότι τη θεωρεί μάλλον αναπόφευκτη.
Δεδομένη είναι για πολλούς οικονομολόγους η ιδέα ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της, αλλά ο δρόμος αυτός είναι γεμάτος παγίδες, επισημαίνει σε δημοσίευμα της η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal. Όπως σημειώνεται η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει το τεράστιο χρέος της αλλά αντίθετα αυτό αναμένεται να αυξηθεί έως στο 2013 και να φτάσει στα 375 δις ευρώ, από 298 δις ευρώ το 2009. Χωρίς την αναδιάρθρωση, τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ που δανείστηκε η Ελλάδα από το ΔΝΤ και από την ΕΕ δεν επαρκούν, υποστηρίζει η WSJ, «γεγονός που θα οδηγήσει και σε δεύτερο πακέτο στήριξης». Το δημοσίευμα πάντως επισημαίνει ότι αυτό το σενάριο δεν έχει πολλές πιθανότητες υλοποίησης καθώς για να γίνει αυτό θα πρέπει να συμφωνήσουν οι χώρες της Ευρωζώνης, κάτι που θεωρείται απίθανο, καθώς οι 15 χώρες που χρηματοδότησαν τη βοήθεια της Ελλάδας δεν πρόκειται να πάρουν πίσω τα λεφτά που έδωσαν, με αποτέλεσμα να τα χρεωθούν οι φορολογούμενοι. Σύμφωνα με δηλώσεις οικονομολόγου της γαλλικής τράπεζας BNP Paribas μια πιθανή μορφή αναδιάρθρωσης είναι το «κούρεμα» της αξίας των ελληνικών ομολόγων αλλά, όπως υποστηρίζει αυτή θα προκαλούσε αναταράξεις στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Τέλος, εκτιμάται ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν συμφέρει τις ευρωπαϊκές χώρες, αφού θα σημάνει ότι οι 15 δανειστές θα χάσουν τα χρήματα τους (80 δις ευρώ).
Την ίδια ώρα, οι FINANCIAL TIMES επισημαίνουν ότι η Ελλάδα πρέπει να κατευθυνθεί σε μια αναδιάρθρωση χρέους. «Όταν η ΕΕ και το ΔΝΤ βοήθησαν την Ελλάδα με ένα δάνειο 110 δις ευρώ πριν από 12 μήνες, οι οικονομολόγοι είχαν υποθέσει ότι η Αθήνα θα κατάφερνε να επιστρέψει μέσα στο 2012 στις αγορές για δανεισμό. Σήμερα δεν υπάρχει καμία περίπτωση οι αγορές να δανείσουν στην Ελλάδα 25-30 δις ευρώ, που πρέπει να εισπράξει από ομόλογα τον επόμενο χρόνο» σημειώνεται στο άρθρο. «Απόδειξη δε αυτού είναι η πρόσφατη εκτόξευση των spreads των διετών ομολόγων κατά 18%. Οι κυβερνήσεις τις Ευρωζώνης θα βρεθούν σύντομα αντιμέτωπες με ένα δύσκολο δίλημμα. Ή θα αναπληρώσουν το κενό των αγορών και θα ξαναδανείσουν στην Ελλάδα ή θα δεχτούν μια εθελοντική αναδιάρθρωση της Ελλάδας» τονίζεται.
Σύμφωνα με το άρθρο, η πρώτη επιλογή, θα δημιουργήσει τεράστια αντίδραση των λαών της Γερμανίας και των χωρών της Βόρειας Ευρώπης, καθώς δεν είναι δυνατόν οι φορολογούμενοι πολίτες αυτών των χωρών να δεχτούν ένα νέο πακέτο δανεισμού διάσωσης στην Ελλάδα. «Η δεύτερη λύση δηλαδή της εθελοντικής αναδιάρθρωσης φαίνεται ότι θα συνέφερε περισσότερο την Ευρωζώνη. Αλλά η αναδιάρθρωση δεν είναι ένα απλό πράγμα. Η Ε.Κ.Τ. θα πρέπει να οριοθετήσει τους κινδύνους που διατρέχει το Ελληνικό Τραπεζικό σύστημα, ενώ θα υπάρξουν οδυνηρές συνέπειες και για τις χώρες-πιστωτές ειδικότερα την Γερμανία, οι τράπεζες της οποίας έχουν δανείσει υπέρογκα ποσά στην Ελλάδα» καταλήγουν οι FINANCIAL TIMES.
Παράλληλα στην «Frankfurter Allgemeine Zeitung» δημοσιεύεται άρθρο γνώμης του επικεφαλής οικονομολόγου της Allianz, Michael Heise, ο οποίος αναφέρεται στους κινδύνους ενδεχόμενης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι «η Ελλάδα παραμένει αποφασισμένη να εξυπηρετήσει τα χρέη της. Πλην όμως πληθαίνουν οι φωνές που κάνουν λόγο για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Γνωρίζουν όσοι μιλούν για αναδιάρθρωση τις πιθανές συνέπειες;». Ο Michael Heise επισημαίνει ότι στα αγγλικά υπάρχει η ρήση: «Πρόσεχε τι εύχεσαι», τονίζοντας ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο εύκολος δρόμος. Επιπλέον τονίζει, ότι η αναδιάρθρωση δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα σε σχέση με την ανάγκη να γίνουν βαθιές μεταρρυθμίσεις στο ελληνικό οικονομικό σύστημα και στην μισθολογική πολιτική του κράτους.
Στην εφημερίδα Volkskrant του δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «Οι Έλληνες κινδυνεύουν με πραξικόπημα». Το άρθρο επικαλείται την προειδοποίηση που διατύπωσε ο Lorentzo Bini Smaghi της ΕΚΤ ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους μπορεί να οδηγήσει σε πραξικόπημα. «Οι περισσότερες ελληνικές τράπεζες θα πτωχεύσουν. Η ελληνική οικονομία θα καταρρεύσει. Και αυτό θα έχει τεράστιες συνέπειες για την κοινωνική συνοχή και για την επιβίωση της δημοκρατίας» υποστήριξε.
«Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποφύγει την αναδιάρθρωση» επισημαίνεται σε σχόλιο του Roland Pichler που δημοσιεύεται στη Stuttgarter Zeitung. «Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επισήμως δηλώνουν ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης. Παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγει η ελληνική κυβέρνηση επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της με τους δανειστές της χώρας» επισημαίνεται και τονίζεται «η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να σηκώνει για πολύ ακόμη αυτό το τεράστιο βάρος. Αυτό το γνωρίζει το Βερολίνο. Η γερμανική κυβέρνηση προτιμά τη λύση μίας αθόρυβης διαδικασίας. Η Αθήνα θα πρέπει δηλαδή να συμφωνήσει με τους πιστωτές της για άφεση τμήματος του χρέους της σε εθελοντική βάση. Το καλύτερο σενάριο θα ήταν μία αναδιάρθρωση υπό την καθοδήγηση του ΔΝΤ, διότι μόνο έτσι προφυλάσσονται τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων».
Νέες διαψεύσεις

Σε νέα διάψευση των σεναρίων αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους προχώρησε σήμερα η Κομισιόν εκφράζοντας μάλιστα την ικανοποίησή της για το μεσοπρόθεσμα πρόγραμμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. «Δεν συζητείται σε κανένα επίπεδο η επιλογή της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους» τόνισε εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επίσης, χαρακτήρισε θετικό και φιλόδοξο, σε πρώτη ανάγνωση, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και πρόσθεσε πως περαιτέρω έλεγχοι θα γίνουν από την τρόικα.
Ενδεικτικές είναι και οι σημερινές δηλώσεις της Γαλλίδας υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ κατά της αναδιάρθρωσης. Ερωτηθείσα για αυτό το ενδεχόμενο, η κα Λαγκάρντ δήλωσε ότι «όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσουμε για αναδιάρθρωση». «Έχουμε ένα συμβόλαιο με την Ελλάδα, ένα συμβόλαιο που προβλέπει μια οικονομική στήριξη ως αντάλλαγμα προσπαθειών» για την αναδιάταξη των δημοσίων οικονομικών, σημείωσε. «Δεν χρειάζεται να αναδιαρθρωθεί το χρέος», τόνισε.
Εκ νέου διέψευσε τα σενάρια και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής. «Η αναδιάρθρωση δεν είναι στην σκέψη μας. Δεν μας αφορά. Μας αφορά να υλοποιήσουμε και να προσδιορίσουμε επακριβώς τους μεγάλους στόχους που βάζουμε για να κατατεθεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προϋπολογισμού μέχρι τις 15 Μαΐου» σημείωσε χαρακτηριστικά.
ΔΝΤ: καταστροφική για τον ελληνικό λαό η αναδιάρθρωση
Τυχόν απόφαση της Ελλάδας να αναδιαρθρώσει ή να μην αποπληρώσει το χρέος της προς τους ξένους πιστωτές της «θα ήταν καταστροφική για τον ελληνικό λαό. Σε αυτό δε χωράει καμία αμφιβολία» υποστήριξε ο δ/ντης του ΔΝΤ για θέματα ευρωπαϊκών οικονομικών υποθέσεων, Antonio Borges με δηλώσεις του στο Σκάι. «Η ελληνική οικονομία είναι άμεσα εξαρτώμενη από τις αγορές τόσο για την δανειοδότηση των ελληνικών τραπεζών όσο και την κάλυψη των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού της. Πιθανή αναδιάρθρωση ή μη αποπληρωμή του χρέους της θα σήμαινε για την Ελλάδα ότι στο μέλλον δε μπορεί να κάνει τίποτα από τα δύο» σημειώνει ο αξιωματούχος του ΔΝΤ και προσθέτει πως «σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα θα ήταν ανίκανη να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Τόσο απλά».
Στις αρνητικές επιπτώσεις που έχει στις αγορές η φημολογία περί αναδιάρθρωσης εστίασε μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ και ο υφυπουργός Οικονομικών Δ. Κουσελάς. «Η δημόσια συζήτηση για την αναδιάρθρωση μόνο επιζήμια μπορεί να είναι για την ελληνική οικονομία, γιατί δημιουργείται μια εικόνα αδυναμίας διαχείρισης του δημόσιου χρέους. Οι αγορές γίνονται πιο νευρικές και υπονομεύεται έτσι η προσπάθεια εξόδου της χώρας μας σε αυτές» ανέφερε.
«Η συζήτηση και η διεκδίκηση για την αναδιάρθρωση πρέπει να προωθηθεί χωρίς κραυγές, δαιμονοποιήσεις και πανικό για την κοινωνία», τονίζει ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φ. Κουβέλης και συμπληρώνει ότι «άλλωστε είναι και το πιθανότερο ενδεχόμενο». «Έχουμε προτείνει τη θετική αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους της χώρας, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου» καταλήγει.

Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» – ΠΕΝΤΕ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΟΝ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ»

Την 12^η του μηνός Απριλίου, του σωτηρίου έτους 2011, ημέρα Τρίτη, εκυκλοφορήθη και ανηρτήθη (διαδικτυακώς) το υπ’ αριθμ. 563 φύλλο του Β’ τεύχους της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, φέρον ημερομηνία 11 Απριλίου 2011, και περιέχον την 19945 πολυ-υπουργική απόφαση :«Κατάρτιση νέου πίνακα φορέων που συμμετέχουν στην εφαρμογή του θεσμού της παροχής κοινωφελούς εργασίας», υπογραφείσα στις 14 Μαρτίου από 5 πρωτοκλασάτους Υπουργούς – αρχαγγέλους της...... μνημονιακής ανορθώσεως της Χώρας (ήγουν:  Ραγκούσης, Διαμαντοπούλου, Κατσέλη, Λοβέρδος, Καστανίδης).  Με την πολυώνυμο απόφαση καταρτίζεται και αναγγέλλεται, urbi et orbi, ο νέος κατάλογος των Οργανισμών και Φορέων (Υπηρεσιών του Κράτους, Δήμων, ΝΠΔΔ, και μη κερδοσκοπικών κοινωφελών ΝΠΙΔ), «που έχουν τη δυνατότητα να δεχθούν άτομα για να παράσχουν κοινωφελή εργασία», σε εφαρμογή σχετικών διατάξεων -και ευεργετικών ρυθμίσεων- του Ποινικού και του Σωφρονιστικού Κώδικα.  Τόσο οι ημερομηνίες (και της αποφάσεως και του ΦΕΚ), όσο και ο εν τη προμετωπίδι υπερηφάνως προβαλλόμενος αυτοπροσδιορισμός («Κατάρτιση του νέου πίνακα…») πιστοποιούν το επίκαιρον και το έγκυρον του περιεχομένου του «πίνακα».  Άλλωστε (υποτίθεται ότι) η απόφαση αυτή, πριν αποκτήσει τις 5 (κατά σύμπτωση ισάριθμες των ακτίνων της ανοιχτής παλάμης) υπουργικές υπογραφές, πέρασε από 40 κύματα 5 διαφορετικών Υπουργείων, τουτέστιν από (40 Χ 5 =) 200 κύματα…  Όμως, παρά τα 200 κύματα, και παρά το γεγονός ότι η απόφαση εκδόθηκε με την επίκληση -εκ μέρους των 5 Υπουργών- της ανάγκης «αναμόρφωσης του πίνακα των φορέων που επιθυμούν και έχουν την δυνατότητα να παρέχουν [sic!] κοινωφελή εργασία», μεταξύ των Φορέων φιγουράρουν Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και πάμπολλοι Δήμοι, που ήδη τους έφαγε η καλλικρατική μαρμάγκα… Ο δε ένδοξος πατήρ του Καλλικράτη, ο ενίοτε πρωθυπουργεύων και αείποτε αντιπαγκαλεύων κύριος Ραγκούσης, υπογράφει πρώτος-πρώτος τον πίνακα, που καταρρακώνει τόσο προκλητικά, τόσο βάναυσα, και τόσο απόλυτα, το καλλικρατικό δημιούργημά του…

Από την συζήτηση στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Κώστας Μπέης – Μνημόνιο και Πρόεδρος Δημοκρατίας

Αισιόδοξος ο Στρός Καν για την ελληνική οικονομία αλλά...

«Εάν εφαρμόσει πλήρως το πρόγραμμα εξυγίανσης της οικονομίας της και από την πλευρά της η ΕΕ προχωρήσει σε μια συνολική προσέγγιση του προβλήματος που παρατηρείται σε χώρες της ευρωζώνης, η Ελλάδα θα τα καταφέρει», δήλωσε σε συνέντευξή Τύπου, ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν. Την ίδια στιγμή, η Citigroup σε έκθεσή της σημειώνει ότι «η διαγραφή του χρέους είναι η μόνη λύση για την Ελλάδα», ενώ ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Ράινερ Μπρίντερλε, εμφανίζεται επικριτικός απέναντι στην ελληνική οικονομίας, επικαλούμενος κυρίως το συνταξιοδοτικό. Σήμερα το spread των 10ετών ελληνικών ομολόγων εκτοξεύτηκε στις 985 μονάδες βάσης.

«Όπως έχω επανειλημμένα τονίσει, κατανοώ πόσο επώδυνο είναι για τον ελληνικό λαό, αλλά νομίζω ότι η Ελλάδα θα πετύχει. Για να γίνει αυτό υπάρχει το πρόγραμμα το οποίο πρέπει, φυσικά, να εφαρμοσθεί. Η Ελλάδα θα τα καταφέρει υπό την προϋπόθεση ότι όλες οι πρόνοιες του προγράμματος θα εφαρμοσθούν όπως προβλέπονται. Γνωρίζω ότι είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να γίνει. Η ελληνική κυβέρνηση, η οποία ήταν πολύ τολμηρή εφαρμόζοντας πολλά μέτρα στη διάρκεια του περασμένου έτους, δεν πρέπει να απολέσει τη δυναμική. Έτσι, καθώς προχωρούμε, έχουμε αυτά που πρέπει να γίνουν και τα οποία είναι απολύτως απαραίτητα», δήλωσε ο Στρος-Καν.
«Όπως ήταν αναμενόμενο μερικά από αυτά που έχουν γίνει δεν αποδίδουν όσο θα θέλαμε, όπως το γεγονός ότι οι πλούσιοι εξακολουθούν να μην πληρώνουν τους φόρους που θα πλήρωναν σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, και αυτό είναι ένα πρόβλημα για τις φορολογικές εισφορές», πρόσθεσε ο επικεφαλής του ΔΝΤ.
«Αυτά που έχουν δεσμευθεί να πράξουν ο Ευρωπαίοι πρέπει επίσης να γίνουν. Όπως γνωρίζετε, επιμένουμε εδώ και τουλάχιστον έξι μήνες ότι χρειάζεται ένα πιο συνολικό σχέδιο από την ΕΕ καθώς η τμηματική προσέγγιση δεν αποδίδει καλά. Εάν, λοιπόν, όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ, κάνουν αυτό που πρέπει, νομίζω ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει», κατέληξε ο Ντομινίκ Στρος Καν.
Την ίδια στιγμή, η Citigroup σε δισέλιδη έκθεσή της με τίτλο «Ευρωζώνη - Νέα αξιολόγηση των προοπτικών της κρίσης χρέους» αναφέρει πως η διαγραφή μέρους του χρέους της Ελλάδας είναι η μόνη επιλογή για την έξοδο από την κρίση. Οι αναλυτές της Citigroup εκτιμούν ότι η έλλειψη σημαντικής προόδου στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας αναβιώνει τα σενάρια για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Επιπλέον, στην έκθεση επισημαίνεται πως πρόσθετα μέτρα είναι απίθανο να βοηθήσουν τη χώρα να ανακτήσει την εμπιστοσύνη της στις αγορές, αλλά και να επιτύχουν μια επί της ουσίας διαφοροποίηση στην κατεύθυνση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. «Η σοβαρή ύφεση την οποία βιώνει η Ελλάδα και η έλλειψη βελτίωσης στο μέτωπο των εσόδων αποδεικνύουν ότι η χώρα βρίσκεται σε έναν φαύλο κύκλο σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής και αδύναμης οικονομικής ανάπτυξης», σημειώνει η Citigroup.
Από την πλευρά του, ο υπουργός οικονομίας της Γερμανίας Ράινερ Μπρίντερλε εμφανίζεται επικριτικός απέναντι στην ελληνική οικονομία. «Η Ελλάδα δεν μπορεί ακόμη να ανταγωνισθεί άλλες μεγάλες οικονομίες, αν και έχει κάνει ορισμένες θαρραλέες μεταρρυθμίσεις», δήλωσε σε συνέντευξή του στο Reuters και σημείωσε πως «η ελληνική οικονομία δεν είναι επαρκώς ανταγωνιστική».
«Η Γερμανία, προώθησε μεταρρυθμίσεις, αυξάνοντας στα 67 το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, ενώ στην Ελλάδα μπορεί κανείς να συνταξιοδοτείται από τα 50. Είναι αδύνατο σε μένα να το εξηγήσω αυτό σε ένα Γερμανό εργαζόμενο ή Γερμανό φορολογούμενο», ανέφερε ο υπουργός Οικονομίας.
«Είναι δικαιολογημένο να υπάρχει και αμφιβολία και αμφισβήτηση για το πού πάμε και να εκφράζεται αγωνία», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής, σημειώνοντας ωστόσο πως με τον εθνικό σχεδιασμό που θα παρουσιαστεί αύριο αλλά και μέσα από τη δράση της, η κυβέρνηση θα δείξει ότι έχει πρόγραμμα για να βγούμε από την κρίση.
Προϊδεάζοντας για το περιεχόμενο του πλαισίου εθνικού σχεδιασμού για την προοπτική της χώρας από την κρίση και την προοπτική της που θα παρουσιάσει ο πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο, είπε ότι δεν θα πρόκειται για ένα σύνολο μεμονωμένων παρεμβάσεων ή αξιοποιήσεων υπαγορευμένων από μια προσωρινή επιλογή επείγοντος, αλλά είναι ένα στρατηγικό πρόγραμμα για την οικονομία και την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή που θέτει τους πυλώνες για την κυβερνητική δραστηριότητα. Επιπλέον, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφερόμενος στο θέμα της αναδιάρθρωσης τόνισε πως «η Ελλάδα και η ΕΕ έχουν απαντήσει με πράξεις στα σενάρια περί αναδιάρθρωσης του χρέους».
«Τα περί αναδιάρθρωσης είναι κάποιες φορές θεωρητικές αναζητήσεις ανθρώπων που δεν έχουν όλα τα δεδομένα, αλλά τα δεδομένα και τις αποφάσεις τις έχει η κυβέρνηση», σημείωσε ο Γιώργος Πεταλωτής και τόνισε ότι «δεν υπάρχει θέμα αναδιάρθρωσης» και ότι «αυτή η παραφιλολογία δεν συμβάλει στην προσπάθεια εν όψει και της παρουσίασης το εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού». «Για εμάς το ζήτημα είναι να τηρούμε τους στόχους που βάζουμε και εφόσον τους τηρούμε, είμαστε σίγουροι ότι δεν θα χρειάζεται να συζητάμε για άλλα πράγματα», επεσήμανε.
Πηγή: www.tvxs.gr

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ: Η Ελληνίδα Αντιγόνη Λουδιάδη που "παρέδωσε" την Ελλάδα στους Εβραίους manager της Goldman Sachs!

Μια Ελληνίδα από το Λονδίνο, η Αντιγόνη Λουδιάδη, φέρεται να είναι ο άνθρωπος που έκλεισε τις περιβόητες συμφωνίες swap το 2001 με την ελληνική κυβέρνηση.Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδαςWall Street Journal, η 46χρονη Αντιγόνη Λουδιάδη, γνωστή με.... το παρατσούκλι «Αντι», ήταν ο άνθρωπος που έκλεισε την αμφιλεγόμενη συμφωνία το 2001, από την οποία η Goldman Sachs έβγαλε σε προμήθειες έως και 300 εκατ. δολάρια....

Περισσότερα εδώ από enet: η Ελληνίδα των 12 εκατ. δολ. ετησίως που έκλεισε το κόλπο με Goldman Sachs
Με επίσημη ανακοίνωση από το Λονδίνο, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της, η Goldman Sachs επιβεβαίωσε για πρώτη φορά ότι μετείχε μεταξύ Δεκεμβρίου 2000 και Ιουνίου 2001 σε συμφωνίες νομισματικών swaps. «Οι συναλλαγές αυτές μείωσαν το σε ξένο νόμισμα εξωτερικό χρέος κατά 2,36 δισ. ευρώ, με αντάλλαγμα τη μείωση του ελληνικού χρέους ως προς ποσοστό του ΑΕΠ σε μόλις κατά 1,6% από 105,3% σε 103,7%», αναφέρει η ανακοίνωση της Goldman, προσθέτοντας πως «η ελληνική κυβέρνηση είχε ανακοινώσει (και εμείς συμφωνούμε) ότι οι συναλλαγές αυτές ήταν σύννομες με τις αρχές της Eurostat, που αφορούσαν τη χρήση τους και την εφαρμογή τους εκείνη την περίοδο».
Αυτό που κάνει εντύπωση είναι το διεθνές περιοδικό Risk, είχε ήδη αναφέρει την περίεργη συναλλαγή του Ελληνικού Δημοσίου και το όνομα της Αντιγόνης Λουλιάδη ,από τον Ιούλιο του 2003!!! Η ιδιαιτερότητα του swap, το οποίο σχεδίασε και εκτέλεσε για το ελληνικό κράτος το 2002 η κ. Αντιγόνη Λουδιάδη, επικεφαλής του τμήματος πωλήσεων ομολόγων και συναλλάγματος της GoldmaSachs, είναι η μορφή του ως swap εκτός αγοράς, ή off market swap. 
Αντίθετα με το απλό swap, στο off market swap δεν χρησιμοποιούνται οι ισχύουσες συναλλαγματικές ισοτιμίες στην έναρξη της συναλλαγής. Αντίθετα, φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν σημαντικά χαμηλότερες ισοτιμίες, με αποτέλεσμα οι ταμειακές ροές σε ευρώ να είναι χαμηλότερες από τις ροές σε γιεν. Το γεγονός αυτό δημιούργησε μία υποχρέωση σε ευρώ από τη GoldmaSachs προς το Eλληνικό Δημόσιο τη στιγμή της συμφωνίας. Αντίθετα, το Ελληνικό Δημόσιο επιβαρύνθηκε με σημαντικά υψηλότερο μελλοντικό κόστος, από αυτό το οποίο δικαιολογούσε η τότε πιστοληπτική του αξιολόγηση από τους διεθνείς οργανισμούς. Τα κεφάλαια τα οποία εισέπραξε το Ελληνικό Δημόσιο χρησιμοποιήθηκαν για τη μείωση του δημοσιευμένου χρέους, ενώ πιθανότατα οι μελλοντικές ροές να υπολογίσθηκαν με κλιμακωτό τρόπο, ώστε να εμφανιστεί μία πρόσκαιρη, αλλά πλασματική βελτίωση του δημοσιονομικού ισοζυγίου, η οποία όμως ανατρέπεται μετά από μερικά χρόνια.. σύμφωνα με την Καθημερινή(5-12-2004)
Σε κάποιο σημείο του χθεσινού δημοσιέυματος της WSJ, αναφέρει ότι η Α.Λουδιάδη ασχολείται με τη Yoga, για καλύτερη αναπνοή: In an interview with The Wall Street Journal that year about her yoga practice, she described herself as "your typical Type A workaholic smoker" with a "stressful schedule." Yoga breathing, she added, helped her relax.
Δεν ξέρουμε αν ήταν αυτό το στοιχείο στη ζωή της Α.Λουδιάδη ,που έκανε τα ξένα ΜΜΕ να ανασύρουν το θέμα και να δώσουν έναυσμα για μια νέα κερδοσκοπική επίθεση στην Ελλάδα, εκτός αν βρήκαν κοινά σημεία με το πρόγραμμα ασκήσεων του ΓΑΠ στο γυμναστήριο (σημείο που χρήζει διερεύνησης και από την εξεταστική επιτροπή που συστήθηκε για την οικονομία)....
Εμάς πάλι αυτή η συντονισμένη επίθεση των κερδοσκόπων , με τη βοήθεια διαφόρων δημοσιευμάτων στο Διεθνή Τύπο (του στυλ ότι θυμάμαι για την Ελληνική Οικονομία χαίρομαι) δεν μας αφήνει να πάρουμε ανάσα...όσες ασκήσεις Υοga και αν κάνουμε...

GOLDMAN SACHS KATA ΕΛΛΑΔΑΣ

Συνέντευξη του Μαρκ Ρος στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο

Στην Αθήνα ξαναβρέθηκαν, αυτές τις μέρες, ο Σόρος και τα στελέχη της Goldman Sachs, τα δύο ονόματα που συνοδεύουν την ελληνική κρίση, αλλά και δύο ονόματα που προξενούν ανατριχίλα, λόγω του ρόλου τους στις μεγαλύτερες καταστροφές στην οικονομική ιστορία. Ο Σόρος γονάτισε τη Βρετανία το 1992, η Λιμπερασιόν περιέγραψε το 2010 την Γκόλντμαν ως «τράπεζα-βαμπίρ», που «ρουφάει το αίμα» των πελατών-θυμάτων της.

Στην Αθήνα βρέθηκε όμως αυτές τις μέρες και ο «βιογράφος» της Goldman Sachs, ανταποκριτής της «Μοντ» στο Λονδίνο, για να παρουσιάσει το βιβλίο του, που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από το «Μεταίχμιο», Μαρκ Ρος. Το βιβλίο του, όπως και αυτό της Ναόμι Κλάιν για το «Δόγμα του Σοκ», τον «καπιταλισμό της καταστροφής», γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία, καθώς μια συγχυσμένη έως πανικόβλητη ελληνική κοινή γνώμη προσπαθεί να καταλάβει τι συνέβη.

Toν Φεβρουάριο του 2010, ο «Κ. τ. Ε.» απεκάλυπτε, για πρώτη φορά, τον ρόλο της Goldman ως αρχιτέκτονα της κερδοσκοπικής επίθεσης στην Ελλάδα. Ρόλος ακόμα πιο αξιοσημείωτος, αφού, η ισχυρότερη παγκοσμίως τράπεζα, «αρχηγός» της επίθεσης των «αγορών» κατά της χώρας μας, πληρωνόταν επίσης αδρά ως … σύμβουλος διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων στη διαχείριση του χρέους και τις ιδιωτικοποιήσεις! Ο «γιατρός», που διαλέξαμε για την οικονομία μας, και ξέρει τα πάντα για μας, κέρδιζε ταυτόχρονα οργανώνοντας στοίχημα στον θάνατό μας.

Στην περίπτωση της Ελλάδας η ευθύνη είναι του Σημίτη, πιστεύει ο Μαρκ Ρος. Αυτός δέχθηκε τις προτάσεις της τράπεζας για να μπει στο ευρώ, η Γκόλντμαν τις έκανε για να βγάλει λεφτά και οι Ευρωπαίοι ήθελαν τη διεύρυνση της ευρωζώνης γιατί με περισσότερα μέλη θάταν καλύτερα προστατευμένοι απέναντι στις αμερικανικές επιθέσεις, όπως του Σόρος. Αντίθεtα, ο Παπανδρέου ορθώς δεν δέχθηκε τις προτάσεις της Γκόλντμαν το φθινόπωρο του 2009».

Το βιβλίο του Roche φέρει τον τίτλο: «Η Τράπεζα. Πως η Goldman Sachs διευθύνει («κυβερνά» στην ελληνική μετάφραση) τον κόσμο». Βραβεύτηκε ως το καλύτερο γαλλικό οικονομικό βιβλίο, παρουσία της Υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ. Το Παρίσι δεν είδε με καλό μάτι την επίθεση των «αγορών» κατά μιας χώρας της ευρωζώνης, ή την ανάμειξη του ΔΝΤ. Αντιμετώπισε κάποια στιγμή, μας επιβεβαίωσαν πηγές της γαλλικής προεδρίας, την ιδέα συνδυασμένης ευρωπαϊκής αντεπίθεσης που θα τσάκιζε τους «κερδοσκόπους», προτού συνταχθεί τελικά με το Βερολίνο και η ελληνική κρίση καταλήξει στο Μνημόνιο.

Το βιβλίο του Roche αντανακλά το αυξημένο ευρωπαϊκό ενδιαφέρον για την Goldman μετά την «ελληνική» και ήδη «ιρλανδική», «πορτογαλική», ίσως αύριο «ισπανική» κρίση. ‘Όπως η καταπληκτική έρευνα του περιοδικού Rolling Stone για το ίδιο θέμα (ελληνικά στα «Τετράδια», αρ. 57-58), τη συνειδητοποίηση στις ΗΠΑ του ρόλου που έπαιξε η τράπεζα στην κρίση του 2008.

«Θα μπορούσε νάναι χειρότερο, τα βιβλία αυτού του τύπου είναι συνήθως χειρότερα», ήταν το μόνο σχόλιο της Goldman στον εκδότη του βιβλίου. «Είναι δυσαρεστημένοι, ιδίως για το κεφάλαιο περί Ελλάδος, αποφεύγουν όμως να απαντήσουν ή να σχολιάσουν. Η Goldman είναι ένας πολύ sophistiqué οργανισμός. Λέει θα δώσουμε τη μικρότερη δυνατή δημοσιότητα και η καταιγίδα θα περάσει».

Η τράπεζα προτιμά, όσο μπορεί, τη σκιά και σπανίως απασχολεί την δημοσιότητα. Στους επαϊοντες, είναι γνωστός ο κεντρικός ρόλος της στις οικονομικές κρίσεις. Ο Γκαλμπρέιθ, από τους μεγαλύτερους οικονομολόγους του 20ού αιώνα, αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για το 1929, στον ρόλο της Γκόλντμαν. Το όνομά της ακούστηκε σε όλες τις μεγάλες κερδοσκοπικές φούσκες των τελευταίων χρόνων.

Οι δραστηριότητες της επηρεάζουν άμεσα τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη. Επηρεάζει την τιμή του ψωμιού, κερδοσκοπώντας στο στάρι, την τιμή του ατσαλιού, ευνοώντας το σχηματισμό ομίλων, την τιμή του πετρελαίου κλπ., μας λέει ο Γάλλος ερευνητής. «Ελέγχοντας» τους περισσότερους «αναλυτές» της πετρελαϊκής αγοράς, επηρεάζει την «αγορά» μέσω των αναλύσεών τους. Προβλέπει τις διακυμάνσεις της αγοράς, αφού τις προκαλεί η ίδια, και μπορεί να κάνει φανταστικά κέρδη αγοράζοντας στα κάτω και πουλώντας στα πάνω.

Η Γκόλντμαν άνοιξε τον λογαριασμό χρεωκοπίας της Ελλάδας στην αγορά CDS τον προεκλογικό μήνα Σεπτέμβριο 2009. Αυτό δεν μοιάζει «αυτοματισμός» της αγοράς, αλλά καλοσχεδιασμένο εγχείρημα, παρατηρούμε στον κ. Ρος. Ο Γάλλος συγγραφέας όμως, αν και παραθέτει ένα σωρό στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της στοχευμένης παρέμβασης των αγορών, δεν θέλει να βγάλει ένα τέτοιο συμπέρασμα:

«Οι τράπεζες δεν είναι κράτη, δεν σχεδιάζουν μακροχρόνια, με στρατηγική. Δεν είναι στρατηγοί, είναι τακτικοί. Μια τράπεζα δρα γρήγορα. Βλέπει μια αγορά, μια ευκαιρία, μπαίνει. Δεν σχεδιάζει ένα ή πέντε χρόνια πριν. Οι τραπεζίτες δεν κάνουν μακροχρόνια πολιτική, κάνουν deals. Βγάζουν τα λεφτά και περνάνε σε άλλα. Σήμερα στοιχηματίζουν κατά, αύριο υπέρ του ευρώ. Δεν είναι πολιτικοί με πρόγραμμα. Τους ενδιαφέρει το χρήμα.».

Η άποψη Ρος είναι βέβαια η «πολιτικά ορθόδοξη» άποψη που θα περίμενε κανείς από έναν δημοσιογράφο της Μοντ σήμερα. Για τη γαλλική και όχι μόνο «πολιτική ορθοδοξία», υπάρχουν ορισμένα αξιώματα: δεν υπάρχουν συνωμοσίες, δεν πρέπει να αναφέρονται λέξεις όπως «εθνικοποίηση» ή «προστατευτισμός» και μερικά ακόμα. Το ίδιο πάντως το βιβλίο περιέχει πληθώρα στοιχείων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως επιχειρήματα υπέρ όσων, πίσω από τους «αυτοματισμούς των αγορών», ακριβέστερα μέσω αυτών, διαβλέπουν την ανάπτυξη περισσότερο εξελιγμένων στρατηγικών, που εκδηλώνονται σε κατάλληλη ευκαιρία.

«Επιτελώ το έργο του Θεού». Αν εγώ ή εσείς πούμε κάτι τέτοιο θα μας περάσουν για «ψώνια» και, αν επιμένουμε, θα μας στείλουν στο τρελοκομείο. ‘Όταν όμως αυτό το λέει ο Πρόεδρος της μεγαλύτερης τράπεζας στον κόσμο Λόιντ Μπλακφέιν, «συνοψίζει», όπως υπογραμμίζει στον πρόλογό του ο συγγραφέας, «την απίστευτη, υπέρμετρη δίψα για εξουσία που έχει η Τράπεζα, η εταιρεία που κυβερνά τον κόσμο με απίστευτη μυστικότητα». Αυτή δεν είναι εικόνα μιας δύναμης που κυττάει απλώς και μόνο να βγάζει λεφτά σε κάθε ευκαιρία, παρόλο που ασφαλώς το κάνει κι αυτό. ‘Όταν ο Πόλσον, άνθρωπος της Goldman Sachs, γίνεται Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, είναι μάλλον αναμενόμενο στην κρίση του 2008 να οδηγήσει στη χρεωκοπία τη Λήμαν Μπράδερς, κύριο ανταγωνιστή της Γκόλντμαν, σώζοντας και μάλιστα με κέρδος την τελευταία!

Το εκπληκτικό ατού της τράπεζας είναι το δίκτυο επιρροής της. Οι τροτσκιστές σκέφτηκαν τον εισοδισμό, η Γκόλντμαν τον εφήρμοσε όμως επιτυχώς! «Είναι πολύ καλός ο όρος εισοδισμός», μας απαντάει ο Ρος, «και ξέρουν να τον εφαρμόζουν καλά. Η Γκόλντμαν έχει μια χρηματιστική λειτουργία, όπως και η JP Morgan, η Morgan Stanley, η Barklays, η ΒΝΡ και την κάνει καλύτερα, γιατί προσλαμβάνει τους καλύτερους. Αλλά μπορεί, σε αντίθεση με τις άλλες, να στηριχθεί και σε διεθνές δίκτυο πολιτικής επιρροής, άσχετο με την αγορά. Ο Πρόεδρος της Κομισιόν και πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο Ρομάνο Πρόντι, ο επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ και αρχιτέκτονας του ευρώ ‘Οτμαρ Ίσσινγκ, Υπουργοί Οικονομικών και κεντρικοί τραπεζίτες. Στην Ελλάδα έχετε τον Πέτρο Χριστοδούλου, επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους. Ρωτάω τους ‘Έλληνες συνομιλητές μου γιατί δεν διερευνήθηκε ο ρόλος του, κανείς όμως δεν μούδωσε απάντηση».

«Η ισχύς της Γκόλντμαν προέρχεται από μια μοναδική κουλτούρα επιχείρησης, δουλεύουν ως ομάδα για το καλό της εταιρείας, σχεδόν ως σέχτα, δεν υπάρχουν σταρ, δεν τρως τον καιρό σου να τσακώνεσαι, δεν κρατάς τις πληροφορίες για σένα, τις μοιράζεσαι με όλους. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός εξουσίας όπως αλλού, είναι λίγο όπως η ΙΒΜ. Κυρίως προσλαμβάνουν τους καλύτερους, που αποβάλλουν την αλαζονεία τους για να λειτουργήσουν ομαδικά. Διώχνουν όσους δεν το κάνουν. Οι άλλοι, όπως η Μόργκαν, έχουν ατομικιστική κουλτούρα».

Τα δύο τρίτα των ανώτερων στελεχών της Γκόλντμαν, περιλαμβανομένου του Προέδρου και Αντιπροέδρου είναι Εβραίοι. «Στην αρχή ήταν εβραϊκή τράπεζα. Τώρα δεν είναι, όπως η JP Morgan δεν είναι προτεσταντική και η Merill Lynch καθολική», παίρνει την πρόνοια να μας πει ο Ρος για την Γκόλντμαν, προτού εξηγήσει ότι υπάρχει «μια κληρονομιά της διαμάχης του 19ου αιώνα μεταξύ προτεσταντικών και εβραϊκών τραπεζών». Αν ο συγγραφέας διαψεύδει μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη ότι έχουμε να κάνουμε με εβραϊκή τράπεζα σήμερα, αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στη διαμάχη των Εβραίων και Προτεσταντών τραπεζιτών, τον … 19ο αιώνα όμως. «Το μόνο κεφάλαιο του βιβλίου που ο εκδότης μου θα προτιμούσε να μην είχα γράψει!» Και εδώ άλλωστε παίρνει την πρόνοια να τονίσει ότι «η ίδρυση των εβραϊκών τραπεζών οφείλεται στον αντισημιτισμό των προτεστανταντικών»! Αναγνωρίζει πάντως ότι του θυμίζει Βίβλο η δήλωση του Μπλακφέιν ότι «επιτελεί το έργο του Θεού», αυτό όμως, σπεύδει να διαβεβαιώσει, δεν σημαίνει ότι επιδιώκει κάποια μορφή παγκόσμιας κυριαρχίας, αν και «βεβαίως, το τραπεζικό λόμπυ είναι πάρα πολύ ισχυρό». Κλείνει τελικά τη συζήτηση λέγοντας ότι «είναι καλύτερα να μην μιλάμε για τις σχέσεις θρησκείας και τραπεζών».

Η δυτική κοινωνιολογία ερεύνησε εξαντλητικά τον ρόλο Αγγλοσαξώνων, Ισπανόφωνων, ομοφυλόφιλων, γυναικών, όλων των κοινωνικών, εθνικών, θρησκευτικών, σεξουαλικών κλπ. ομάδων, συχνά υιοθετώντας νόμους για την αντιπροσώπευσή τους, πλην μίας. ‘Ισως δεν πέρασε από το μυαλό όσων επέβαλαν αυτή την κατάσταση πραγμάτων, ότι, αντί να προστατεύουν τους Εβραίους από τον αντισημιτισμό, μάλλον τον τροφοδοτούν!

«Δεν πιστεύω στις θεωρίες συνωμοσίας», μας λέει ο Ρος, που αναγνωρίζει όμως ότι οι τράπεζες είναι υπερβολικά μεγάλες και έχουν υπερβολικά μεγάλη δύναμη. «Πρέπει να σπάσουμε τις τράπεζες, να διαχωρίσουμε τις εμπορικές από τις επενδυτικές τράπεζες, να διαχωρίσουμε την παραδοσιακή τράπεζα από το καζίνο. Εμείς, οι φορολογούμενοι σώσαμε τις τράπεζες. Αλλά τώρα δεν υπάρχουν άλλα χρήματα. Πρέπει να επιστρέψουμε στη ρύθμιση. Κάτι προσπάθησε ο Ομπάμα, αλλά είναι πολύ λίγα. Η ΕΕ πρέπει να το κάνει»

Πως βλέπουν οι τράπεζες την κρίση του ευρώ; Περιμένουν τις αποφάσεις των κυβερνήσεων, τη δημοσιονομική εξυγίανση, τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, την αύξηση των πόρων και των φόρων, την πάλη κατά της φοροδιαφυγής. Αλλά δεν μπορεί να πάμε σε περισσότερη λιτότητα. Για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους; Είναι πολύ νωρίς, δεν το πιστεύω.
Πηγή: konstantakopoulos.blogspot.com
Κόσμος του Επενδυτή, 6.4.2011

Το σχέδιο της ελληνικής οικονομίας αρχίζει να την παραλύει, από το The Economist

Εκτενές άρθρο για την πορεία της ελληνικής οικονομίας με τίτλο The labours of austerity δημοσιεύεται στο περιοδικό The Economist της 7/4//2011.

Aν και έχουν γίνει αρκετά βήματα και η κυβέρνηση έχει επιβάλλει αυστηρή λιτότητα, το αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο καθώς η ελληνική οικονομία υποφέρει από τη λιτότητα και δεν φαίνεται λύση στο άμεσο μέλλον. H εκποίηση κρατικής περιουσίας, όπως υποσχέθηκε η κυβέρνηση θα ήταν μια πολύ καλή αρχή, αλλά γι αυτό χρειάζεται ισχυρή ηγεσία και πολιτική βούληση.

Η κρίση που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο δεν φαίνεται να έρχεται στο τέλος της. Το σχέδιο διάσωσης που αποφασίστηκε τον προηγούμενο Μάιο δεν φαίνεται να λύνει τα προβλήματα της οικονομίας, αντίθετα κινδυνεύει να τη βλάψει. Στο Σύνταγμα οι οδηγοί ταξί μιλούν για μείωση της πελατείας κατά 40% ενώ πολλά καταστήματα στο Κολωνάκι έχουν κλείσει.
Το σχέδιο που συμφώνησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ προβλέπει πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας, ενώ η Ελλάδα υποσχέθηκε να αναλάβει ένα ενδελεχές πρόγραμμα διόρθωσης των διαρθρωτικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας.

Κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις σίγουρα έχουν γίνει, όπως η αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού, η μεγαλύτερη ευελιξία της αγοράς εργασίας, η κατάργηση των μονοπωλίων όπως στα φορτηγά. Όμως η αποτελεσματικότητα του προγράμματος αμφισβητείται καθώς οι φαρμακοποιοί και οι δικηγόρο έχουν διατηρήσει τα προνόμια τους και η μεταρρύθμιση του κλάδου των εμπορευματικών μεταφορών θα διαρκέσει δυόμισι χρόνια.
Η πραγματική πηγή του άσχημου κλίματος στη χώρα είναι το βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα της λιτότητας. Η μείωση του ΑΕΠ ήταν μεγαλύτερη από την αναμενόμενη και η ανεργία έχει φτάσει στο 14,2%. Οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν υποστεί μειώσεις, οι φορολογία έχει αυξηθεί και υπάρχει πάγωμα μισθών και προσλήψεων στο δημόσιο.

Όμως παρ’ όλα τα μέτρα, τα μεγέθη της οικονομίας δεν βελτιώθηκαν καθώς το σημείο εκκίνησης ήταν χειρότερο από ότι είχε υπολογισθεί και η πρόοδος των περικοπών ήταν αργή. Τα μέτρα αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής θα μπορούσαν να φέρουν καρπούς αλλά χρειάζεται χρόνος. Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία στις αγορές με αποτέλεσμα την αύξηση των αποδόσεων. Αν και οι τράπεζες δεν ήταν η πηγή του προβλήματος, όπως στην Ιρλανδία, δηλητηριάζονται από τα τοξικά δημόσια οικονομικά και αναγκάζονται να αυξήσουν τα επιτόκια των δανείων λόγω της δυσκολίας χρηματοδότησης.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η έξοδος από την κρίση πλησιάζει, αρκεί η χώρα να μείνει πιστή στο πρόγραμμα. Ο υπουργός Oικονομικών δηλώνει ότι η αύξηση των εξαγωγών και η πτώση του κόστους εργασίας είναι καλά σημάδια.

Όμως ακόμα και αν αρχίσει να αυξάνεται η παραγωγικότητα, η χώρα έχει πολύ δρόμο. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η αναδιάρθρωση είναι η μόνη λύση, αν και η εφαρμογή της θα απαιτούσε πολλά παραπάνω από ένα πιο αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας.
Το Μάρτιο, η κυβέρνηση υποσχέθηκε να πουλήσει δημόσια περιουσία για να συγκεντρώσει 50 δισ. ευρώ. Οι ιδιωτικοποιήσεις συναντούν αντίδραση από τα συνδικάτα, οπότε το μεγαλύτερο μέρος εσόδων πρέπει να έρθει από τα ακίνητα, για τα οποία όμως απαιτείται κτηματολόγιο, κάτι που η χώρα ακόμη δεν διαθέτει.

Για να μπορέσει να προχωρήσει αυτό το πρόγραμμα, χρειάζεται ισχυρή ηγεσία, κάτι που στα μάτια πολλών ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να προσφέρει. Η άποψη των αισιόδοξων είναι ότι η Ελλάδα είναι μια τεράστια ηλιόλουστη επενδυτική ευκαιρία, όπως η Φλόριντα χωρίς τους βάλτους. Χωρίς αποφασιστική πολιτική δράση η αυστηρότερη κρίση των αγορών θα είναι αυτή που θα υπερισχύσει...

Ντοκιμαντέρ: Η κρίση του ευρώ

ΕΞΑΝΤΑΣ – ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ

Ένα χιουμοριστικό βιντεάκι για την κρίση και την «λιτότητα»

Η "λιτότητα" μέσα από τα μάτια ενός παιδιού και με μια γερή δόση βρετανικού χιούμορ. Πρόκειται απλά για το πιο τέλειο χιουμοριστικό βιντεάκι για την κρίση!

Ο πατέρας του βίντεο, πίνοντας ένα ποτήρι σαμπάνια, λέει στην μικρή κόρη του πως το χαρτζιλίκι της ανήκει στο παρελθόν, λόγω του χρέους που βαραίνει την οικογένειά τους. Το κοριτσάκι διαμαρτύρεται πως ήταν καλό παιδί, και πως οι γονείς της φταίνε που ξόδεψαν όλα τα λεφτά τους στον τζόγο και το αλκοόλ, μα ως απάντηση παίρνει μια σκούπα για να καθαρίσει καμινάδες και να αποπληρώσει το οικογενειακό χρέος. Αποκορύφωμα: Το εισόδημα της κατάσχεται και η ίδια "απολύεται" από το σπίτι, λόγω οικονομικής στενότητας!

Ο Μέτερνιχ Σοσιαλδημοκράτης: Η παρακμή της ευρωπαϊκής και η πτώση της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Quell dommage! Τι κρίμα

Quell dommage! Τι κρίμα. Ήταν τόσο όμορφη ιδέα, ζυγισμένη και φρόνιμη και ασφαλής. Η σοσιαλδημοκρατία, ένας κομψός μεταπολεμικός συμβιβασμός: η αριστερά θα δεχόταν να εγκαταλείψει τις πιέσεις της για να αλλάξουν οι δομές και οι θεσμοί της παραγωγής και της εξουσίας στην Ευρώπη και σε αντάλλαγμα θα έπαιρνε ένα δυνατό κράτος που θα αναδιένειμε αναδρομικά μέσω φόρων και κοινωνικών υπηρεσιών σεβαστό μερίδιο από τα κέρδη των πλούσιων. Τι καλά, μαγικά, όλοι ευχαριστημένοι. Ας γίνουμε λοιπόν όλοι φαντασιακοί (γιατί οι πραγματικοί έχουν σοβαρά παράπονα) Σουηδοί. Ακόμα και στην Αμερική, η κυρίαρχη φιλελεύθερη διανόηση στα Πανεπιστήμια προσχώρησε: Η Θεωρία της Δικαιοσύνης του John Rawls είναι πιθανότατα η ισχυρότερη φιλοσοφική τεκμηρίωση της σοσιαλδημοκρατίας που γράφτηκε ποτέ. Σε ένα τόσο νοικοκυρεμένο και δίκαιο σύστημα, τι θα μπορούσε άραγε να πάει στραβά;

Το πρώτο πρόβλημα, είναι αυτό που παραδέχονται ιστορικά και οι ίδιοι οι σοσιαλδημοκράτες, ότι δηλαδή οι πλούσιοι φροντίζουν έντεχνα να μην τηρούν τη συμφωνία. Δεν κάθονται ήσυχοι, ακίνητοι βρε αδερφέ, να τους φορολογήσουμε. Προσλαμβάνουν δικηγόρους, φοροτεχνικούς, δημοσιογράφους, μπράβους,  ελβετούς τραπεζίτες, διαφημιστές  και αγοράζουν τα ΜΜΕ και τις ομάδες ποδοσφαίρου και κάνουν στενή παρέα με πολιτικούς, δημάρχους, δικαστές, μεγαλοσυνδικαλιστές.

Επίσης έχουν την καταστροφική συνήθεια να προτιμούν τα σίγουρα και βαρετά κέρδη από τα επικά και αμφίβολα: Προτιμούν είτε να γίνουν ρεντιέρηδες είτε να αντιγράψουν εκ του ασφαλούς μια κοινότοπη μεταφερόμενη από άσχετο περιβάλλον συνταγή – που ονομάζουν Best Practice. Από καινοτομία, από δημιουργικότητα, από προσαρμογή στα καθ’ ημάς, ελάχιστα και αναιμικά και προσχηματικά.


Τι να κάνουν και οι έρμοι οι σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί, δωροδοκούν συστηματικά επί δεκαετίες τους πλούσιους με επιχορηγήσεις και θαλασσοδάνεια και άδειες τηλεόρασης και προνομιακές αναθέσεις μπας και φέρουν λίγη ανάπτυξη μέσω του θρυλούμενου επιχειρηματικού τους δαιμόνιου – αλλά αυτοί δεν τραβάνε…

Το δεύτερο πρόβλημα των σοσιαλδημοκρατών είναι οι ψηφοφόροι τους, που επιμένουν να τηρηθεί θρησκευτικά η συμφωνία. Και όταν αυτό δεν γίνεται, προσπαθούν μέσα στην απελπισία τους να μιμηθούν τους πλούσιους: να γίνουν κι αυτοί (έστω μικροί και ταπεινοί) ρεντιέρηδες. Να εξασφαλίσουν τιμής ένεκεν μια θέση στον ήλιο, να στείλουν τα παιδιά τους στα πανεπιστήμια μπας και γίνει πράξη η καταπαγωμένη κοινωνική κινητικότητα, να περάσουν με πολιτικό μέσο το γείτονά τους στον άπονο αγώνα – στο rat race. Άλλωστε, είναι φυσικό στη δημοκρατία όσοι χάνουν και καταπιέζονται στην οικονομία να αντεπιτεθούν στο πεδίο της πολιτικής. Θα φτιάξουν κι αυτοί ομάδες πίεσης, θα κατέβουν στο δρόμο, θα περιχαρακωθούν στις λεγόμενες συντεχνίες, θα αδιαφορήσουν για τους καταφρονεμένους συναδέλφους τους στη σκιώδη οικονομία, δεν θα κάνουν τόπο στους νέους, θα αγαπήσουν μόνο τα βασανισμένα κεκτημένα τους.

Μάλιστα, κύριε, αντιστέκονται κι ας ορίζεται ο αγώνας τους ως λαϊκισμός κι ας τους κοροϊδεύουν με ηθοπλαστικά χρονογραφήματα αλά παλαιά οι βολεμένοι αναλυτές και οι παρατρεχάμενοι. Κι ας τους βρίζουν κάποιοι δεινόσαυροι σοσιαλδημοκράτες (;) πολιτικοί, ως κοπρίτες. Μόνο που, φευ, η αντίστασή τους είναι άγονη. Σκεφτείτε μόνο ότι την καταπίεζαν με ευχέρεια για μια τουλάχιστον δεκαετία στην Ελλάδα, με μόνα όπλα το δήθεν εκδημοκρατισμό της πίστωσης (καταναλωτικά δάνεια και κάρτες) και τα πολυτραγουδισμένα επιδόματα και την παραμυθία του ώριμου (!) χρηματιστηρίου και του Ευρώ.

Το τρίτο πρόβλημα της σοσιαλδημοκρατίας είναι το προφανές, αλλά δυστυχώς δεν το βλέπει κανένας θιασώτης της. Το πρόβλημα είναι ότι μετά τον μεταπολεμικό συμβιβασμό η σοσιαλδημοκρατία υιοθέτησε το πρόγραμμα των αντιπάλων της!!! Ακόμα κι αν για ένα διάστημα κράτησε την ιδεολογία της (τώρα τη χάνει κι αυτήν), απέκτησε το πολιτικό και οικονομικό πρόγραμμα των εχθρών της – απλά το εξανθρώπισε με πολλή ζάχαρη. Υιοθέτησε δηλαδή την κατεστημένη αλλά επιστημονικά αστήριχτη άποψη ότι η οικονομία της αγοράς έχει μία και μόνο μία θεσμική έκφανση – ότι δεν μπορεί να στηθεί με πολλούς διαφορετικούς συνταγματικούς τρόπους και νομικές διευθετήσεις. Έτσι π.χ. κατέληξε να θεωρεί δεδομένο το χρηματο-οικονομικό καζίνο και την ουσιαστική απαλλαγή των τραπεζών από τη δραστηριότητα που συνιστά το βασικό λόγο ύπαρξής τους: τη δρομολόγηση των αποταμιεύσεων στην παραγωγική διαδικασία. Οι τράπεζες ξεφαντώνουν πλέον ρέμπελες στη διεθνή αρένα, αλλά δυστυχώς εξακολουθούν να πεθαίνουν (άρα και να στοιχίζουν) στη χώρα τους. Ταυτόχρονα, το κράτος δωροδοκεί τους πλούσιους ιδιώτες, μπας και φιλοτιμηθούν και φέρουν την ανάπτυξη - όπως μόνο αυτοί υποτίθεται ξέρουν. Η όλο και πιο περιορισμένη αναδιανομή δεν μπορεί να προσφέρει ούτε κοινωνικά περιεκτική ανάπτυξη ούτε και χαλάρωση μιας άκαμπτης ιεραρχικής οικονομίας.

Εν γένει, όλες οι σύγχρονες πολιτικές της σοσιαλδημοκρατίας αποσκοπούν στο να εξευμενίσουν τον δήθεν πάνσοφο αλλά μισοκοιμισμένο δράκο – τις παγκόσμιες αγορές του χρήματος. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει εξελιχθεί στο νέο Μέτερνιχ, στο σκληρό πυρήνα της αντίδρασης και της αντεπανάστασης, με ιδεολογικό τοτέμ μια δήθεν τεχνοκρατική αλλά στην πράξη βαθιά συντηρητική θεώρηση του κόσμου. Έτσι ακριβώς χάνει και το στοίχημα της μετα-φορντικής παραγωγικής δικτύωσης και σπρώχνει τους ψηφοφόρους της προς τα ακραία δεξιά, ιδεολογικά σαφώς πιο καυτά, σχήματα. Επιχείρησε με άλλα λόγια να φέρει στην πολιτική το Μεγάλο Ύπνο, αλλά αντί αυτού πέτυχε το Μεγάλο Αποχαιρετισμό. Βέβαια κράτησε το καλό της όνομα: είναι τόσο εύκολο να φαίνεσαι ρεαλιστής, όταν δέχεσαι τα πάντα...


Στην Ελλάδα μάλιστα η σοσιαλδημοκρατία έκανε και ένα βήμα παραπάνω: αυτοκτόνησε. Όχι επειδή πήρε τα σκληρά και άπονα δανεικά του Μνημονίου. Αυτό ήταν μεν λάθος, αλλά ανθρώπινο. Η συντεταγμένη άμεση χρεωκοπία ή μια πιο σκληρή διλημματική διαπραγμάτευση ή η ομαλή έξοδος από την Ευρωζώνη (έστω και προσωρινή), αν και ορθότερες αντικειμενικά και σαφώς πιο αναπτυξιακές λύσεις (όπως πληθώρα κορυφαίων πανεπιστημιακών σε Ευρώπη και Αμερική επέμενε – Ντάνι Ρόντρικ, Ρομπέρτο Ούνγκερ, Ρικάρντο Χάουσμαν, Ρίτσαρντ Φρίμαν από το Χάρβαρντ, Σάιμον Τζόνσον από το ΜΙΤ,  Κώστας Λαπαβίτσας από το Λονδίνο SOAS, Πολ Κρούγκμαν από το Πρίνστον και πάρα πολλοί άλλοι), ήταν λύσεις που απαιτούσαν λεπτούς χειρισμούς και είχαν κι αυτές ένα αρκετά μεγάλο κόστος. Και βέβαια η συναίνεση της κοινής γνώμης για αυτές τις πιο ας πούμε ριζοσπαστικές λύσεις δεν ήταν καθόλου δεδομένη – καθώς οι πολίτες είχαν παραπλανηθεί, από  την αυτονόητη  και μονόδρομη πορεία που προπαγάνδιζαν ΟΛΕΣ οι προηγούμενες (και η σημερινή επίσης) κυβερνήσεις. Όχι, λοιπόν, δεν ήταν τα ξένα, αν και κατά πολύ επαχθεστερα από τα προηγούμενα, δανεικά που πήρε η κυβέρνηση.

Πολύ πιο καταστροφική είναι η επιμονή της ότι δεν είναι εκ των ουκ άνευ η διαγραφή υπολογίσιμου μέρους του χρέους (κούρεμα). Ακόμα και οι μουτζαχεντίν των αγορών, το σύνολο των κατά τεκμήριο σοβαρών οικονομολόγων του πλανήτη (100%), ακόμα και οι σύμβουλοι αυτών που χάνουν τα χρήματά τους (!) είναι απόλυτα κατηγορηματικοί ως προς το κούρεμα: Είναι Α-ΠΑ-ΡΑΙ-ΤΗ-ΤΟ. Η ας πούμε ευγενής κυβερνητική τύφλωση ότι θα επιστρέψουμε και το τελευταίο σεντ είναι ακατανόητη και εξαιρετικά αποσταθεροποιητική για την Ελλάδα - και για την Ε.Ε.! Εγγυήσεις χωρίς νόημα, δεν πείθουν κανέναν. Οι αγορές βλέπουν μόνο μπροστά και δεν νοιάζονται για βικτωριανές ηθικές και αιώνιες υποσχέσεις. Εξίσου κατακριτέα είναι η αδιαφορία της κυβέρνησης για τα συμβόλαιά της με τους πολίτες της χώρας, όταν υπολογίζει αποκλειστικά και μόνο τα άλλα συμβόλαια, αυτά με τους ξένους πιστωτές. Μοιάζει με νέα κρυπτοαποικιοκρατία, αλλά, όχι, ούτε αυτή η στάση συνιστά την πτώση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Είναι κάτι άλλο, ακόμα πιο βαθύ.

Το πραγματικό έγκλημα της Ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας είναι η απίστευτη εκστρατεία κατασυκοφάντησης του μέσου εργαζόμενου Έλληνα ως τουλάχιστον συνένοχου, αν όχι και αυτουργού της κρίσης και της σαθρής ας πούμε ανάπτυξης και της πλημμύρας της χώρας από ξένα δανεικά (που πήγαν άλλωστε απευθείας στα χέρια της ελίτ). Του μέσου Έλληνα που την στήριξε και πίστεψε σε όλα τα δήθεν αυτονόητα -Ολυμπιάδα, τραπεζοκρατία, Ευρώ, χρηματοοικονομικό καζίνο-  που του ζήτησε η ίδια με αδιανόητη ανεμελιά να πιστέψει.
Το αμάρτημα της κυβέρνησης στην Ελλάδα είναι ότι αθώωσε τον εαυτό της και σύσσωμη την ελίτ και ενοχοποίησε βάναυσα και συστηματικά όλους τους υπόλοιπους – ειδικά μάλιστα τους ψηφοφόρους της. Χρησιμοποίησε φροϋδικά σχεδόν το φόβο και την ενοχή, για να πείσει ότι η δική της καθαρά πολιτική επιλογή για το Μνημόνιο ήταν απολίτικη, μονόδρομος και η μόνη ρεαλιστική για όσους έχουν ακόμα σώας τας φρένας. Απέκρυψε τη γόνιμη συζήτηση που γινόταν σε Ευρώπη και Αμερική για νέες και ρηξικέλευθες λύσεις στην Ελληνική κρίση και κόλλησε σε ένα πρωτόγονα ανόητο ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ. Δεν είχε καν το κουράγιο να κουβεντιάσει, μήπως και τρομάξει ο ευαίσθητος μπαμπούλας - οι διεθνείς αγορές του χρήματος. Η ρητορική της ενάντια σε φοροφυγάδες και ρεντιέρηδες, σε ομάδες συμφερόντων που  λυμαίνονται την αναδιανομή, ακυρώθηκε από το θρυλικό Όλοι Μαζί Τα Φάγαμε και τελικά το μόνο θύμα ήταν η ίδια η αναδιανομή.

Τρομοκράτησε αλύπητα τους συνταξιούχους και τους μικροκαταθέτες ότι δήθεν θα χάσουν (;) και τα λίγα που έχουν, ότι θα γίνουμε Ζιμπάμπουε (200%  ο πληθωρισμός με τη νέα δραχμή, γράφει ο κάθε άσχετος κατεστημένος δημοσιογράφος ) και Αλβανία του Χότζα (χωρίς τον Χότζα).
Έσπρωξε τους ψηφοφόρους της σε μια δουλική μοιρολατρεία, σε μια ενδεή αντιπάθεια προς την αληθινή δημοκρατία και το γενναίο διάλογο, τους αποξένωσε από όποια ανάγκη για αυτοδιάθεση, τους ξανάκανε (άτακτα) παιδιά που θέλουν να ξυπνήσουν και όλα να είναι εφιάλτης – δεν μπορεί, όχι, η μαμά Ευρώπη δε θα μας αφήσει ποτέ να χαθούμε, όχι αν είμαστε πολύ (μα πολύ) φρόνιμοι.

Προτίμησε δηλαδή η κυβέρνηση να χρεωκοπούμε κάθε μέρα από φόβο, για να μην τύχει και χρεωκοπήσουμε μία και καλή και το αντιμετωπίσουμε. Εκεί έδειξε η Ελληνική σοσιαλδημοκρατία ότι είναι ολοκληρωτικά υποταγμένη  στη δήθεν  εμπιστοσύνη των αρπακτικών αγορών του χρήματος και τις αγκυλώσεις των πτωχευμένων τραπεζών. Και απορεί τώρα που τα θύματά της δεν έχουν περιπετειώδη διάθεση για ανάπτυξη και δίψα για το καινούργιο. Που όλο καταστροφολογούν και είναι απαισιόδοξα, και όλο τρέμουν τα καημένα. Quell dommage!


Η.Μ.


Απαραίτητη Σημείωση 1 :

Για να είμαστε δίκαιοι η αποστολή της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης ήταν εξαιρετικά περίπλοκη. Έπρεπε να αντιμετωπίσει πρώτα τους σαρωτικούς αποκλεισμούς του μετεμφυλιακού κράτους και να αποκαταστήσει τα θύματα και κατόπιν να πετύχει τρεις επαναστάσεις μαζί στη δημόσια διοίκηση:
1) Τη γραφειοκρατική του 19ου αιώνα (για να πολεμήσει τους ντόπιους Βίκινγκς επιδρομείς, τις ομάδες πίεσης, την πολιτική κλεπτοκρατία και τη διαφθορά)
2) την managerial του 20ου (για να μειώσει τα έξοδα και να μην εξαρτιέται από ξένα δανεικά)
3) και την προοδευτική του 21ου (για μια κοινωνικά περιεκτική χωρίς ιεραρχίες και αποκλεισμούς, συμμετοχική οικονομία).
Δυστυχώς προσπάθησε σποραδικά μόνο για τις δύο πρώτες, με πισωγυρίσματα  με μισή καρδιά με δήθεν κοσμοπολίτικη υπεροψία  και αφού απέτυχε παταγωδώς, με πρόφαση το συμμάζεμα αγκάλιασε παθιασμένα έναν άγριο νεοφιλελευθερισμό και  στράφηκε ανενδοίαστα εναντίον των απλών πολιτών και συνοδοιπόρων της! Λες και ήταν o μέσος εργαζόμενος που μαγείρεψε τα στατιστικά με την Goldman Sachs...

Απαραίτητη Σημείωση 2 :
Ψευδής Συνείδηση αλά Ελληνικά... http://thepressproject.gr/theme.php?type=blog&id=3794   Πηγή: thepressproject.gr

Προφητικό άρθρο από το 2003: Τα σχέδια του Σόρος για την Ελλάδα

Το καλοκαίρι του 2003 ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Κώστας Κούρος, δημοσίευσε το ακόλουθο άρθρο στο περιοδικό «ΓΥΝΑΙΚΑ». Τότε πολλοί ήταν εκείνοι που το θεώρησαν «συνομωσιολογικό». Ξέρετε ποιοι, τα παπαγαλάκια του συστήματος που προσπαθούν να εμφανίσουν ως «γραφική» και «εξωπραγματική» κάθε αποκάλυψη. Σήμερα, επτά χρόνια μετά, είναι απλώς η πραγματικότητα. Διαβάστε το…
[ Το άρθρο αναδημοσιεύεται στο tsantiri με άδεια και επιθυμία του συγγραφέα ]

 ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2003
Από τον ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΡΟ
Κάθε ισχυρό κράτος (μητροπολιτικό) διαθέτει.....
γεωπολιτικούς σχεδιασμούς που στην πράξη αποσκοπούν να θέσουν υπό την επιρροή του άλλα μικρότερα κράτη, από άποψη οικονομίας, στρατιωτικής ισχύος και τεχνολογικής ανάπτυξης. Τα κράτη αυτά που εντάσσονται στη σφαίρα επιρροής των μητροπολιτικών ονομάζονται «περιφερειακά». Κάθε μητροπολιτικό κράτος που σχεδιάζει γεωπολιτικά (οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά, πολιτιστικά), σχεδιάζει, φυσικά, για την καλύτερη προώθηση των συμφερόντων του και χρησιμοποιεί ανάλογα με την περίπτωση τον οικονομικό, τον πολιτικό, τον στρατιωτικό ή τον πολιτιστικό μοχλό για να αλώσει κάποιο περιφερειακό κράτος και να το θέσει στη σφαίρα επιρροής του. Η Ελλάδα, ως κράτος περιφερειακό υφίσταται πιέσεις από διάφορα μητροπολιτικά κράτη, αλλά κυρίως από τις Η.Π.Α., τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία και την Κίνα. Καθένα από αυτά τα κράτη που λογίζονται ως μητροπολιτικά, σχεδιάζουν γεωπολιτικά για να προωθήσουν τα ποικίλα συμφέροντα τους στον ελλαδικό χώρο. Κατά καιρούς βγαίνουν διάφορα σενάρια στο φως της δημοσιότητας. Σενάρια που εκπονούνται από τους σχεδιαστές της εξωτερικής πολιτικής κάθε κράτους ή από διάφορα think tank που ερευνούν επάνω στα γεωπολιτικά δεδομένα.Οι κυριότερες μέχρι στιγμής πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα, είναι στον πολιτιστικό τομέα, στον οικονομικό και στον πολιτικό. Ο στρατιωτικός τομέας δεν υφίσταται τον ίδιο βαθμό πίεσης διότι η στρατιωτική δυνατότητα της Ελλάδας θεωρείται ικανή. Τα γεωπολιτικά σχέδια των μητροπολιτικών χωρών εκπονούνται σε δεδομένη στιγμή για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα σε βάθος χρόνου. Γνωρίζοντας τις ιδιαίτερες αδυναμίες του ελληνικού λαού αυτά τα σχέδια λαμβάνουν κατά κύριο λόγο υπόψη τον οικονομικό τομέα (π.χ. ορατά τα αποτελέσματα του πρόσφατου χρηματιστηριακού κραχ) και τον πολιτιστικό. Ο πολιτιστικός τομέας είναι πολύ σημαντικός για την διατήρηση της ελληνικής ιδιοπροσωπίας και γι’ αυτό οι πιέσεις προς αυτή την πλευρά είναι διαρκείς και συνεπείς για τουλάχιστον δύο δεκαετίες και θα συνεχίσουν για αρκετές δεκαετίες ακόμα, έως ότου ομογενοποιηθούμε μέσα στη δίνη της παγκοσμιοποίησης. Η εσωτερική αντίσταση του ελληνικού λαού ίσως ήταν αυτή που ανάγκασε τον σπουδαίο γεωπολιτικό σχεδιαστή Σ. Χάντιγκτον να μας τοποθετήσει πολιτισμικά στην πλευρά της Ανατολής όταν κατασκεύαζε τον γεωπολιτικό χάρτη που διαχώριζε την Ανατολή από τη Δύση. Ο Χάντιγκτον δεν είναι ο μοναδικός σχεδιαστής γεωπολιτικών μοντέλων στις Η.Π.Α. Είναι αρκετά τα κέντρα που σχεδιάζουν και προωθούν τα σχέδια τους ανάλογα με τις εκάστοτε επικρατούσες πολιτικές ισορροπίες. Ένα άλλο σενάριο είχε εκπονηθεί από το αμερικανικό Ίδρυμα Στρατηγικών Ερευνών RAD και είχε δεί το φως της δημοσιότητας το 1998, το οποίο μιλούσε για ελληνοτουρκικό πόλεμο που θα ξεσπούσε το 2003. Αφορμή γι’ αυτόν τον πόλεμο θα ήταν επεισόδια που θα ξεσπούσαν στην περιοχή της Θράκης, τα οποία θα δώσουν την αφορμή στα τουρκικά στρατεύματα να εισβάλουν στο ελληνικό έδαφος για να προασπίσουν τους μουσουλμάνους δημιουργώντας μια ζώνη ασφαλείας. Αυτός ο σχεδιασμός για ουδέτερη ζώνη στη Θράκη υπήρχε από το 1945 και είχε εκπονηθεί από γερμανικά γεωπολιτικά κέντρα και όπως φαίνεται αυτούς τους σχεδιασμούς τους υιοθέτησαν σήμερα οι Αμερικανοί. Πριν από μερικά χρόνια κυκλοφορούσαν διάφοροι χάρτες αμερικανικής πάλι υποστηρίξεως που έφεραν την Μακεδονία αποκομμένη από τον ελληνικό κορμό και ενσωματωμένη στα Σκόπια. Μάλιστα το ίδιο το Σύνταγμα των Σκοπίων μιλούσε ξεκάθαρα για τις στρατηγικές βλέψεις αυτές των Σκοπιανών. Σήμερα φαίνεται πως έχουν ατονήσει λόγω των εξελίξεων. Τα ίδια πάνω κάτω σχέδια για τη Μακεδονία έχουν και οι Βούλγαροι εθνικιστές παρόλο που εδώ και αρκετά χρόνια τα έχουν απεμπολήσει λόγω της δεινής πολιτικής και οικονομικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει. Εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια κυκλοφορούν χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας που έχουν προσαρτημένη όλη την Ήπειρο. Μάλιστα, στα διάφορα διπλωματικά γραφεία οι Αλβανοί πολιτικοί κυκλοφορούσαν απόψεις για διεκδικήσεις και δικαιώματα επί της αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα.Ένα άλλο σχέδιο που εκπονήθηκε πάλι σε αμερικανικά γραφεία αφορούσε στη δημιουργία των Ηνωμένων Βαλκανικών Κρατών, κατά το αμερικανικό πρότυπο. Ένα σχεδίασμα που θα απέκοπτε τα Βαλκάνια από την υπόλοιπη Ευρώπη, θα απέκοπτε οριστικά τη Ρωσία από το Αιγαίο και θα ελεγχόταν εξ’ ολοκλήρου από τα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων. Ένα τελευταίο σενάριο για το μέλλον του ελληνικού χώρου και του ελληνικού έθνους έχει τεθεί υπό την αιγίδα του διαβόητου Τζ. Σόρος, ο οποίος για περισσότερο από μια δεκαετία δραστηριοποιείται στον χώρο των Βαλκανίων με τα διάφορα ιδρύματα του και τις χρηματιστηριακές του επιχειρήσεις. Το σχέδιο αυτό έχει αρκετές δεκαετίες (;) ορίζοντα υλοποίησης και προβλέπει:Α. αγορά εδαφών που θα φτάσουν το 30% των εκτάσεων. Β. εξαγορά των ελληνικών τραπεζών; Γ. εκμηδένιση της ελληνικής βιομηχανίας ; Δ. μείωση της αγροτική παραγωγής στο ελάχιστο δυνατό όριο Ε. εξαγορά των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και μεταβολή της Ελλάδας σε κέντρο τουρισμού φθηνού επιπέδου Στ. λαθρομετανάστες θα καταλάβουν τους ακατοίκητους χώρους της ελληνικής υπαίθρου Ζ. Έλληνες εργάτες και διανοούμενοι θα διευκολύνονται να μεταναστεύσουν στις βαλκανικές και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Η. έλεγχος των εσόδων από την πορνεία και τα ναρκωτικά
Αυτό είναι το «μαύρο» σενάριο των νέων αμερικανικών γεωπολιτικών σχεδιασμών, αλλά δεν θα κλείσουμε μ’ αυτό. Θα κλείσουμε με την άποψη του καθηγητή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Ι. Μάζη ο οποίος αποδέχεται ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική και ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για να αισιοδοξούμε. Ο Ι. Μάζης θεωρεί ότι όταν λυθούν σοβαρά γεωπολιτικά ζητήματα που αφορούν πρώτα απ’ όλα το ξεμπέρδεμα της κατάστασης στην Μέση Ανατολή, την ασφαλή επιβίωση του Ισραήλ, την εξασφάλιση του Ανατολικού Αιγαίου ως ασφαλούς διόδου των πετρελαίων της Κασπίας, τον εκδυτικισμό της Τουρκίας, γεγονότα που έχουν δρομολογηθεί σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, τότε στην χώρα μας θα υπάρξει ηρεμία και θα λυθούν τα μεγάλα προβλήματα που σήμερα την ταλανίζουν. Είδομεν.
*Το κείμενο δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι του 2003 στο περιοδικό «Γυναίκα»

 

Στα όρια της κατάρρευσης τα Ασφαλιστικά Ταμεία

Υπό κατάρρευση βρίσκονται τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας, με τα έσοδά τους να μειώνονται διαρκώς και τις οφειλές να αυξάνονται. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι τα κυβερνητικά μέτρα απειλούν τη βιωσιμότητα των Ταμείων, η εκτόξευση της ανεργίας τα επιβαρύνει κατά 7 δισ. ευρώ, ενώ η Eurostat προχωρά σε δυσοίωνες προβλέψεις για διεύρυνση της «μαύρης τρύπας» τους. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση προειδοποιεί με μηνύσεις, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς τις επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους, που δεν θα ενταχθούν στο νέο διακανονισμό αποπληρωμής των οφειλών προς τα Ταμεία.

Ακόμη και το ζήτημα της καταβολής των συντάξεων βρίσκεται στον αέρα και πλέον η προσοχή στρέφεται στα αποθεματικά των Ταμείων, που παρέμεναν αναξιοποίητα τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο, εντός του 2010, η περιουσία του ΙΚΑ περιορίστηκε κατά 1 δισ. ευρώ, ενώ και ο ΟΑΕΕ στο τέλος του 2010 διέθετε μόλις 213 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 75 εκατ. ευρώ αφορούν σε 80 ακίνητα ανά την Ελλάδα.
Το μεγαλύτερο ασφαλιστικό ταμείο της χώρας, το ΙΚΑ, βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Το πρώτο δίμηνο του 2011 καταγράφεται καθίζηση εσόδων που ξεπερνά το 16,5%, με την εισφοροδιαφυγή να ανέρχεται στα 3,8-4 δισ. ευρώ ετησίως. Εάν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή, εκτιμάται ότι το 2011, η «μαύρη τρύπα» στα οικονομικά του ΙΚΑ θα αγγίζει τα 2,3 δισ ευρώ. Πηγές της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων υπολογίζουν ότι - βάσει του παραπάνω σεναρίου – το 2011 θα συγκεντρωθούν περίπου 12,6 δισ. ευρώ, όταν μόνο για την ομαλή καταβολή των συντάξεων απαιτούνται περί τα 11 δισ ευρώ. Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδης τόνισε πως η δυνατότητα περαιτέρω εκποίησης της κινητής περιουσίας δεν είναι εύκολη, αφού η εκποίηση της κινητής περιουσίας του ΙΚΑ φαίνεται να μην μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, λόγω των μεγάλων λογιστικών απωλειών από τις επενδύσεις σε μετοχές, αμοιβαία και ομόλογα.
Από την πλευρά του, ο διοικητής του ΙΚΑ Ροβέρτος Σπυρόπουλος, εστιάζοντας ειδικά στις δυσμενείς επιπτώσεις της αύξησης της ανεργίας, τόνισε πρόσφατα πως στο τρίμηνο Ιανουαρίου-Μαρτίου 2011 τα έσοδα του ΙΚΑ καταγράφουν σε ετήσια βάση μείωση 11%.
Στον ΟΑΕΕ, το δεύτερο σε μέγεθος ταμείο, από τον Αύγουστο του 2009 έως το τέλος του 2010, εξαιτίας των «λουκέτων» στην αγορά αλλά και της εκτόξευσης της ανεργίας, η ακίνητη περιουσία εκτιμάται το 2010 στα 75 εκ. ευρώ από 97,2 εκ. ευρώ το 2009, ενώ η κινητή περιουσία έχει περιοριστεί στα 137,5 εκ. ευρώ το 2010 από 607,8 εκ. ευρώ τον Αύγουστο του 2009. Την ίδια στιγμή, υπολογίζεται ότι 1 στους 4 ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ έχει οφειλές από ασφαλιστικές εισφορές. Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 4 δισ. ευρώ, ενώ η πλειοψηφία των οφειλετών (284.000 από 407.000) οφείλει μικρά ποσά έως 10.000 ευρώ.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό, όπως επισημαίνει η ΑΔΕΔΥ σε επιστολή της προς τον υπουργό Οικονομικών, είναι και το πρωτογενές έλλειμμα στο Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων (που είναι ήδη στα 800 εκ.), στο Μετοχικό (περίπου 150 εκ. για το 2011) αλλά και στο ΤΕΑΔΥ (ήδη 17 εκ.). Ειδικά το Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων ενδέχεται να οδηγηθεί σε παύση πληρωμών. Εξαιτίας της κακής κατάστασης των οικονομικών του, το Ταμείο έχει κηρύξει τους τελευταίους 20 μήνες αναστολή πληρωμών, που υπερβαίνει τους 20 μήνες. Μόνο για την εξυπηρέτηση μόνο των άμεσων υποχρεώσεων του Ταμείου απαιτούνται 1,6 δισ. ευρώ. Υπολογίζεται ακόμη ότι σε περίπου 18.000 υπαλλήλους του Δημοσίου που συνταξιοδοτήθηκαν δεν έχει καταβληθεί ακόμη το ποσό που δικαιούνται, ενώ εκτιμάται ότι τα επόμενα 10 χρόνια, με βάση τους ρυθμούς που ισχύουν σήμερα, θα συνταξιοδοτηθούν ακόμη 120.000 υπάλληλοι.
Σε σύσκεψη που έγινε πρόσφατα υπό την προεδρία της υπουργού Εργασίας Λ. Κατσέλη με τη συμμετοχή των προέδρων των εργοδοτικών οργανώσεων (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ) και της ΓΣΕΕ, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δημήτρης Ασημακόπουλος, επεσήμανε πως είναι ορατός ο κίνδυνος για τη βιωσιμότητα των ταμείων και το μέλλον των συντάξεων αν φτάσει στο 40% με 45% το ποσοστό των επιχειρήσεων που δεν καταβάλλουν εισφορές (σήμερα είναι περίπου 33%). Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος, σχολιάζοντας την προτροπή της ηγεσίας του υπουργείου για συμμετοχή στη ρύθμιση χρεών, προκειμένου να βελτιωθούν τα έσοδα των ταμείων, έκανε λόγο για «ρύθμιση που γίνεται με το πιστόλι στον κρόταφο των εργαζομένων, με το πιστόλι στον κρόταφο των ασφαλιστικών ταμείων».

“Το Χρέος είναι προϊόν διαφθοράς, άρα είναι παράνομο”. (Η Ελληνική δικαιοσύνη γιατί δεν έχει διώξει ακόμα τη Siemens για σύσταση συμμορίας;)

Αυτόπτης μάρτυς. Ενθυμείσθε την «τηλεοπτική εικόνα» του Παπανδρέου να καλεί απ’ το πόντιουμ του Βερολινέζικου Πανεπιστημίου τούς αντιλέγοντες φοιτητές να ανέβουν -ένας εκπρόσωπός τους- στο βήμα να μιλήσουν;

Ε, λοιπόν, αυτή η «δυνατή εικόνα», αυτό το «μάθημα δημοκρατικότητας» ήταν πάλι, όπως συχνά συμβαίνει στον εξαρτημένο Τύπο, η «μισή εικόνα», η μισή αλήθεια, δηλαδή ένα ψέμα και μια ακόμα στιγμή ολοκληρωτικής προπαγάνδας.

Διότι, ενώ ο Παπανδρέου καλούσε έναν εκπρόσωπο των φοιτητών να μιλήσει, την ίδια στιγμή οι μπράβοι του απλώς τον εμπόδιζαν να πλησιάσει.

Αυτά από διασταυρωμένες μαρτυρίες αυτοπτών.
Προσέτι, ο δημοκράταρος όπενγκαβ και «διαύγειας» πρωθυπουργός είχε κολλήσει σε ένα «ακούστε!» και όλο το επαναλάμβανε: «ακούστε! ακούστε!» Διότι όντως αυτή είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας (τους): να ακούει ο υπ-ακουος υπ-ήκοος…

Πρώτη φορά άκουσα για την υπόθεση του χρέους του Ισημερινού και τη ρύθμισή του από τον Πρόεδρο της χώρας Ραφαέλ Κορέα στην εκπομπή του εκλεκτού συναδέλφου κ. Παπαστεφάνου στον ΣΚΑΪ και πείσθηκα, για μιαν ακόμη φορά, ότι μονόδρομοι, όπως αυτός του Μνημονίου, δεν υπάρχουν. Παρά μόνον αν παραδεχθείς την ήττα…

Περί τίνος πρόκειται;
Ο Ισημερινός, το Εκουαδόρ, βρέθηκε κι αυτός ένα βήμα πριν από τη χρεωκοπία, λόγω υπερδανεισμού, λόγω υπερπλουτισμού των ολίγων, λόγω καταλήστευσης της χώρας από τις εκεί Ζήμενς και, κυριώτατα, λόγω της συνταγής του ΔΝΤ προς θεραπείαν όλων αυτών -συνταγή θανάτου αλά Αρτζεντίνα…
Πριν από τρία χρόνια ο Πρόεδρος της χώρας κ. Ραφαέλ Κορέα, σοσιαλιστής, αλλά σοσιαλιστής κι όχι ανδρείκελο, συνέστησε μιαν Επιτροπή Ελέγχου του Χρέους της χώρας του με εθνική και διεθνική σύνθεση.

Οπως λοιπόν έγραψε η εκλεκτή συνάδελφος κυρία Βασιλική Σιούτη (Κυριακάτικη, 20.ΙΙ.2011) «μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της επιτροπής η κυβέρνηση του κ. Κορέα ανακοίνωσε ότι βάσει των ευρημάτων ήταν υποχρεωμένη να προβεί στην παύση πληρωμών του δημοσίου χρέους. Αιτιολόγησε την απόφαση αυτή υποστηρίζοντας ότι το χρέος δεν ήταν νόμιμο, αλλά προϊόν διαφθοράς» (σ.σ. οι αγορές λύσσαξαν, οι απειλές οργίασαν, αλλά ο Κορέα έμεινε ατάραχος κι ακίνητος σαν βουνό).

«Λίγο καιρό μετά», συνεχίζει η κυρία Σιούτη, «η κυβέρνηση του Ισημερινού απευθύνθηκε στους πιστωτές της με την πρόταση να αγοράσουν όλα τα ομόλογα του χρέους με έκπτωση 65% την οποίαν δέχθηκε το 91% των κατόχων ομολόγων» – δηλαδή όλοι αυτοί που απειλούσαν με θεούς και δαίμονες τον Ισημερινό και τους «κοπρίτες του», τον λαό του, δέχθηκαν ένα «κούρεμα του χρέους» κατά 65%…

Σήμερα ο Ισημερινός έχει ανακάμψει και τρέχει με ανάπτυξη 4% και τον Πρόεδρό του ισόθεον. Αλλά είπαμε, ο Κορέα είναι αριστερός, ουμανιστής, σοσιαλιστής κι όχι ποκοπίκο.

Την ίδια πρωτοβουλία, για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του δικού μας (τρόπος του λέγειν) χρέους έχει αναλάβει η βουλευτής κυρία Σοφία Σακοράφα.

Σκοπός αυτής της επιτροπής θα είναι ο έλεγχος όλων των συμβάσεων, όπως της Ζήμενς, των Ολυμπιακών αγώνων, των εξοπλισμών, των δανείων από τράπεζες όπως η Γκόλντμαν Σακς, των υποδείξεων τραπεζών και χρηματιστικών εταιρειών για δάνεια, για διευθετήσεις δανείων, τον έλεγχο για υπερτιμολογήσεις, τοκογλυφίες, μίζες κι όλα όσα κατέστησαν τον δανεισμό όχι μόνον επαχθή αλλά ειδεχθή για τον ελληνικό λαό, παράνομο, δόλιο και προδοτικό.

Βεβαίως, θα πουν κάποιοι, οι διαφορές μας με τον Ισημερινό είναι σημαντικές, εμείς ανήκουμε στη ζώνη του Ευρώ και σε μια διακρατική Ενωση, την Ευρωπαϊκή.
Οτι επίσης είμαστε εκτεθειμένοι σε απειλές γειτόνων, γειτόνων που μπορεί να χρησιμοποιηθούν εναντίον μας.
Και ο Ισημερινός απειλήθηκε ομοίως, μέσω Κολομβίας, από τις ΗΠΑ αλλά η πάνδημη αντίδραση του λαού του, σε συνδυασμό με την ενδυνάμωση των διεθνών συμμαχιών της χώρας, εξαέρωσαν την απειλή.
……………………………..
Οσο για το ευρώ και τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ενωση, ένας λόγος περισσότερος για να αντιδράσει ο ελληνικός λαός, αν θέλουμε μια Ενωση των κρατών κι όχι των Τραπεζών, των λαών κι όχι των πληθυσμών, μια Ευρωπαΐκή Ενωση κι όχι ένα Γερμανικό Δ’ Ράιχ.
*****
Αν υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο Εκουαδόρ και την Ελλάδα είναι αυτή της πολιτικής βούλησης. Και μόνον! Είπαμε, στον Ισημερινό ο Πρόεδρος είναι σοσιαλιστής και πατριώτης, ο Πρόεδρος κινήθηκε, ο λαός βγήκε μπροστά, ο λαός απειλήθηκε, πάνδημος δεν πτοήθηκε – τα στύλωσε
έπαψε να πληρώνει τα χρέη αυτών που τον λήστεψαν, έπεσαν οι τοκογλύφοι στα πόδια του, πήραν ένα 35% και πήγαν στον αγύριστο.
Σήμερα ο Ισημερινός προκόβει και η Ελλάδα χρεωκοπεί…
Καλώ όλους τους φίλους αναγνώστες να διαβάσουν και –αν συμφωνούν- να υπογράψουν την έκκληση για σχηματισμό επιτροπής λογιστικού ελέγχου επί του ελληνικού δημόσιου χρέους.
 To σάιτ της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου επί του ελληνικού δημοσίου χρέους  www.elegr.gr

Την έκκληση για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου επί του ελληνικού δημοσίου χρέους μπορείτε να την διαβάσετε και να την υπογράψετε εδώ www.gopetition.com
Όλοι μαζί μπορούμε.