Ο πρόεδρος των Ευρωπαίων Πρασίνων μιλάει για την αναχρονιστική πολιτική της Μέρκελ και τα λάθη του Γ. Παπανδρέου
«Η κατάρα της Ελλάδας»: αυτόν τον τίτλο χρησιμοποίησε πρόσφατα το περιοδικό «Der Spiegel» για να συνοψίσει το φαινομενικά άλυτο πρόβλημα των ελληνικών χρεών. Αλλοι τίτλοι δεν ήταν καλύτεροι. Ο πιο πρωτότυπος ήταν ίσως εκείνος της «FAZ», που αντί για κείμενο είχε μια φωτογραφία με χειρουργικά εργαλεία (για το «κούρεμα» εξυπακούεται της «Hellas»). Ακόμη πιο δυσοίωνες ήταν οι συζητήσεις στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, όπου η πτώχευση της Ελλάδας μονοπωλούσε τις συζητήσεις. Μπροστά σε τέτοιον ορυμαγδό η φωνή του πρώην «τρομερού παιδιού» της ευρωπαϊκής Αριστεράς και σημερινού προέδρου της ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ ακούγεται σχεδόν νηφάλια. Αυτό διεγείρει περισσότερο την όρεξη για προβληματισμό από ό,τι όλα μαζί τα κέντρα παραγωγής «κατάρας», ενισχύοντας και την υποψία ότι οι Βρυξέλλες δεν χρησιμοποιούν τη χρεοκοπία ως νέα στρατηγική επιλογή αλλά, προς το παρόν ακόμη, «μόνο» ως απειλή που αποβλέπει στο να θρυμματίσει και την τελευταία αντίσταση της ελληνικής κυβέρνησης.
«Η κατάρα της Ελλάδας»: αυτόν τον τίτλο χρησιμοποίησε πρόσφατα το περιοδικό «Der Spiegel» για να συνοψίσει το φαινομενικά άλυτο πρόβλημα των ελληνικών χρεών. Αλλοι τίτλοι δεν ήταν καλύτεροι. Ο πιο πρωτότυπος ήταν ίσως εκείνος της «FAZ», που αντί για κείμενο είχε μια φωτογραφία με χειρουργικά εργαλεία (για το «κούρεμα» εξυπακούεται της «Hellas»). Ακόμη πιο δυσοίωνες ήταν οι συζητήσεις στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, όπου η πτώχευση της Ελλάδας μονοπωλούσε τις συζητήσεις. Μπροστά σε τέτοιον ορυμαγδό η φωνή του πρώην «τρομερού παιδιού» της ευρωπαϊκής Αριστεράς και σημερινού προέδρου της ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ ακούγεται σχεδόν νηφάλια. Αυτό διεγείρει περισσότερο την όρεξη για προβληματισμό από ό,τι όλα μαζί τα κέντρα παραγωγής «κατάρας», ενισχύοντας και την υποψία ότι οι Βρυξέλλες δεν χρησιμοποιούν τη χρεοκοπία ως νέα στρατηγική επιλογή αλλά, προς το παρόν ακόμη, «μόνο» ως απειλή που αποβλέπει στο να θρυμματίσει και την τελευταία αντίσταση της ελληνικής κυβέρνησης.